Νομίζω πως υπάρχουν αυθεντικά συναισθήματα σε καλλιτέχνες, ασχέτως ποιότητας.Παράδειγμα, άνθρωποι που ξέρουν τον Πάριο, που τραγουδούσε για έρωτα, καψούρα κτλ μιλάνε για άνθρωπο που πραγματικά τα ένιωθε και τα ζούσε αυτά τα πράγματα πάρα πολύ έντονα (δεν θέλω να επεκταθώ σε ιστορίες/μαρτυρίες που έχω ακούσει).Μου κάνει κάπως μηδενιστικό να το απορρίπτεις αυτό, ακόμα και για έναν Πάριο!Ειδικά ο Ιωαννίδης όμως, έχει σπουδές/γνώσεις που λίγοι έχουν.. και μεγάλη γκάμα συναισθημάτων που βγάζει μέσα από την δουλειά του.Αναγνωρίζω όμως ότι σίγουρα υπάρχουν και αυτοί που απλώς εκμεταλλεύονται ένα πιασάρικο στυλ (συνήθως χαμηλού επιπέδου)... και καταλαβαίνω απόλυτα γιατί το σιχαίνεσαι αυτό, αν και πάλι η ένταση με την οποία βγαίνει στα σχόλια σου όντως δίνει την αίσθηση πως είναι πιο πολύ προσωπικό πείραγμα. Ποιος ξέρει; :)Ναι, μ' αρέσεις και μένα, ακόμα και αν διαφωνώ κάπου-κάπου (εντάξει -στα πολιτικά- ίσως συχνά, αλλά καλό είναι αυτό).
