Δεν είναι θέμα δικαιολογίας. Αιτίες ψάχνουμε.Όχι θεωρητικά,αλλά για να μπορείς να βρεις μια λύση.Τι θέλεις να σου πω;Ότι είναι ζώα ξεκαπίστρωτα;ok είναι. Προφανώς και είναι. Αυτή όμως δεν είναι η φύση του ανθρώπινου ζώου;Κινείται με βάση το συναίσθημα (φόβου/θυμού) δίχως να μπορεί να κάνει ορθολογική ανάλυση της (όποιας) κατάστασης. Λες, ίντερνετ υπάρχει και μπορούν να δουν... και ακούγεται σωστό, εν μέρει είναι δηλαδή.Για τα πάντα υπάρχει η πληροφορία εκεί, έτοιμη να την βρεις και να κρίνεις ορθολογικά, δεν το κάνουμε όμως πάντα.Τα πιο μεγάλα ψέμματα επιβιώνουν ενώ έχουμε τις απαντήσεις μπροστά μας. Σε όλα.Κάπως έτσι και με κάποιους ψηφοφόρους της Χ.Α.Σε ένα βαθμό θεωρούν πως είναι η προπαγάνδα και τα ψέμματα σου συστήματος που τους πολεμάνε, σε έναν άλλο βαθμό το πιστεύουν, πως αυτό που ζητάνε είναι σωστό και ηθικό, πως θέλουν την εξουσία (προσωπική ή συλλογική) για να φέρουν επιτέλους δικαιοσύνη... πως ακόμα και αν υπάρξουν παράπλευρες απώλειες.. στο τέλος είναι για καλό.Μπες και δες τις φωτό από το ποστ του κ. Δημοκίδη "υπάρχουν και ζουν ανάμεσα μας", θα δεις φάτσες βιασμένες από θυμό που τολμά να εκφράζεται από την δυναμική συλλογικότητα της συγκέντρωσης, που επιτέλους υπερνικάει στον φόβο που τους κατατρέχει.Διάβασε τις μαρτυρίες όσων ήταν, αλλά δεν είναι πια κομμάτι της Χ.Α., όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα.Είναι ο (προσωπικός/bullying ή κοινωνικός) φόβος που βρήκε προστασία στην οργάνωση και τώρα ζητά εκδίκηση από τους "εχθρούς", στο πρόσωπο που τους υποδεικνύει η οργάνωση. Δεν είναι κάτι άλλο από "φασίστας" αυτός που περιγράφω και είναι κατάπτυστος, αλλά δεν μπορώ να παραβλέπω το γεγονός πως αν στο σύνολο της κοινωνίας υπάρχουν πιο στέρεες βάσεις, αυτό θα περιοριστεί.. και το επόμενο "στοίχημα"* θα είναι να ριζώσεις καλά στα κεφάλια των παιδιών που έρχονται κάποιες έννοιες που δυστυχώς έχουν εκλείψει. Λες, πως είναι αστείο να μιλάμε για φόβο, αλλά μιλάς για θυμό και εκδίκηση. Σωστό.Φαντάσου την σχέση φόβου/θυμού σαν την σχέση κάμπιας/πεταλούδας.Ένας άνθρωπος που φοβάται, αισθάνεται κάμπια, αδύναμη και σιχαμερή. Όταν μετατρέψει τον φόβο σε θυμό, γίνεται -μέσα του- πεταλούδα, νιώθει δυνατός και ωραίος.Η δυναμική αυτού του συναισθήματος είναι ανίκητη και μεθυστική.Όσο πιο ακραίες είναι οι πράξεις του κατά την περίοδο θυμού του, τόσο πιο δύσκολα θα μπορέσει να βγει από αυτήν, να δεχθεί την ντροπή που του αναλογεί.Ξέρουν λοιπόν πολύ καλά τι ψηφίζουν, απλώς δεν είναι αυτό που είναι για εμένα και σένα.Είμαι όμως σίγουρος, πως δεν είναι τόσοι αυτοί που θα παραμείνουν σε αυτήν την ψυχολογική κατάσταση αν τα πράγματα γύρω τους αλλάξουν, αν μειωθεί η ένταση του φόβου της καθημερινότητας.*Απλώς, δεν θα μειωθούν αυτοί που δεν μπορούν να τον αντιμετωπίσουν αλλιώς όταν υπάρχει.Και πάλι... δεν είναι θέμα δικαιολογίας, είναι προσπάθεια ανάλυσης της κατάστασης με σκοπό την καλύτερη κατανόηση, πως τέλος πάντων σκέφτονται αυτά τα ζωντανά.
