Πάντα ωραία ήταν, η κ....! Και πόσο πιο ωραία θα ήταν και σήμερα, αν δεν ξεπούλαγε τα κάλη της με τόση ευτέλεια.Ο Αλκίνοος το αντίθετο: μια ζωή ασχημόπαπο μέχρι να πει την πρώτη νότα ενός τραγουδιού. Και ξαφνικά ομορφαίνει ο ίδιος και μας ομορφαίνει όλους.Συναντήθηκαν σχεδόν παιδιά, αλλά οι πορείες τους δίνουν πεντακάθαρα τη διαφορά μεταξύ τέχνης και καρκατσουλιού...Τη μια τη λούζουν τα φώτα για να νοστιμεύει την μίζερη καθημερινότητα ορισμένων... Για όσο αντέξει και την αντέξουν. Ο άλλος είναι φως. Έγραψε ιστορία και δημιούργησε ομορφιά για την τέχνη αυτού τόπου.
Σχολιάζει ο/η
Scroll to top icon