Εγώ έχω καταλάβει ότι πιο εύκολα λύνεται η ανεργία πάντως από τα παράνομα τραπεζοκαθίματα και την κατάληψη όλων των δρόμων από παρκαρισμένα και διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα σε όλο το κέντρο. Μην αναφέρω και την απαίσια συγκοινωνία, την τραγική αποβάθρα της Λεωφ Νίκης, ή και το νέφος, τα απαίσια σπίτια που τα νοικιάζουν ακόμα σαν να ναι παλατάκια, ή ακόμα ακόμα, που κάθεσαι γιασ καφέ ένα τέταρτο και θα σου ρθουν 15 παιδάκια που πουλάν βεντάλιες ή παίζουν τάχα μου ακορντεόν ή τζάνκια ή αξιοπλύπητοι ζητιάνοι ή παπατζήδες ζητιάνοι, ενώ χαζεύεις άλλον έναν ρκοσσυλέκτη να μαζεύει αποφάγια από τον άπλυτο για χρόνια απέναντι σκουπιδοντενεκέ. Κάπου εκεί ανάμεσα, στην περατζάδα, από ότι μένει να διακρίνεις, βλέπεις και καμιά οικογένεια Ρώσων τουριστών οι Ιταλίδες να προσπαθούν να βρούνε από που μπαίνει κανείς στο πεζοδρόμιο, ή κανέναν Άγγλο με ποδήλατο να περιμένει να χωρέσουν να περάσουν πρώτα οι μαμάδες με τα καροτσάκια τους, κανά δυο αργόσυρτοι με τα μπαστούνια τους ηλικιωμένοι και δυό παρέες νεαρόπαιδων που σουλατσάρουν σαν κοιμισμένα, άσκοπα, από ότι έχει μείνει από το πεζοδρόμιο, λέγοντας "Oh... it's unbelievable".Ε είναι ανμπιλίβαμπλ εδώ που τα λέμε...Η Θεσσαλονίκη είναι μια απίσια απαίσια πόλη, και το μέλλον της δεν φτάνει να διαγραφεί αίσιο σε μια τετραετία Μπουτάρη και κανενός Μπουτάρη. Η πόλη χρειάζεται ατομική βόμβα.
