Επειδή χρησιμοποιούμε τον όρο «Εκκλησία της Ελλάδος», κάποιοι φαντάζονται ότι υπάρχει κάποιος συγκεντρωτικός οργανισμός με ενιαία διοίκηση, οικονομικές υπηρεσίες με γνώση των περιουσιακών στοιχείων κτλ. Στην Εκκλησία της Ελλάδος (Ν.Π.Δ.Δ.) υπάγονται πάνω από 10 χιλ. άλλα Ν.Π.Δ.Δ. (Ι. Ναοί, Ι. Μονές, Ι. Προσκυνήματα, κτλ), τα οποία δεν υπάγονται απευθείας σ΄αυτήν, αλλά στην εκάστοτε Ι. Μητρόπολη (που είναι επίσης Ν.Π.Δ.Δ.). Δεν πρόκειται όμως για ιεραρχική οργάνωση με την έννοια του οργανογράμματος-πυραμίδας: εντός της περιφερείας της κάθε Μητρόπολης, υπάρχουν μετόχια και σταυροπηγιακές μονές, κτλ (που μπορεί να ανήκουν απευθείας στην Ιερά Σύνοδο, το Αγ. Όρος, τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, κτλ, και όχι στην οικεία Μητρόπολη). Ακόμα και στα ιδρύματα που όντως (θεωρητικά) ασκείται διοικητικός έλεγχος από τις Μητροπόλεις, είναι αμφίβολο ότι υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα των περιουσιακών στοιχείων (πχ. μιας μονής), και αν κάποιος πριν αποδημήσει εις Κύριον αποφασίσει να δωρίσει μια γκαρσονιέρα, δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι το πρώτο πράγμα που θα κάνουν οι καλόγριες την επόμενη μέρα θα είναι να πάνε στον επίσκοπό τους για να το δηλώσουν: Καλοπροαίρετα, μπορεί ούτε καν να τους περάσει από το μυαλό. Και άν η κάθε Μητρόπολη έχει μια πολύ θολή εικόνα των περιουσιακών της, υπάρχει απόλυτη άγνοια όταν μιλάμε για την Εκκλησία της Ελλάδος, συνολικά. Ο Επίσκοπος Αθηνών, (απλώς, πρώτος μεταξύ ίσων στη Σύνοδο) μόνο τιμητικά είναι και Αρχιεπίσκοπος πάσης Ελλάδος, και δεν έχει δικαίωμα καν να τηλεφωνήσει υπηρεσιακά σε έναν ιερέα, πχ στην Πάτρα. Σε αυτό το πολυδαίδαλο σύστημα έρχεται και να προστεθεί το γεγονός ότι τα εδάφη που ενσωματώθηκαν τα τελευταία 120 χρόνια στην Ελλάδα (Μακεδονία, Θράκη, κτλ) αποτελούν τις λεγόμενες «νέες χώρες», που υπάγονται ακόμα στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Κατ’ αναλογία, το θέμα θυμίζει το ελληνικό δημόσιο που μέχρι σήμερα δεν έχει περιουσιολόγιο και μέχρι πέρυσι δεν ήξερε πόσους υπαλλήλους είχε.Θα πεί κανείς: γιατί δεν αλλάζει αυτό το σύστημα; Διότι άπτεται των σχέσεων με το Πατριαρχείο Κων/λεως, είναι εξαιρετικά πολυσύνθετο και παλιό και έχει χαρακτήρα εθιμικού δικαίου. Θα πεί κάποιος άλλος: και τι μας νοιάζει εμάς, πώς είναι δομημένη η διοίκηση της Εκκλησίας; Μας νοιάζει γιατί υπάρχουν πολλοί ιερείς (και ιεράρχες) που θα επιθυμούσαν να γίνει οικειοθελής χειρονομία σε σχέση με την εκκλησιαστική περιουσία, αλλά αυτό θα έθετε επί τάπητος, θέματα άλυτα τα τελευταία 200 χρόνια, όπως: Α) Επί ποιας εκκλησιαστικής περιουσίας, μπορεί να γίνει ποιος υπολογισμός;Β) Ακόμα και αν συμφωνήσει η «Εκκλησία της Ελλάδος», υπάρχει η δυνατότητα κάθε μονής, κληροδοτήματος, κτλ, προσφυγής αυτοτελώς σε διοικητικά δικαστήρια, αφού όλα τους έχουν ξεχωριστή νομική προσωπικότητα.Είναι σαφές πάντως, ότι στην κρίσιμη αυτή στιγμή, ασχέτως δικαιολογιών, οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
