το τάισμα των αδέσποτων είναι μια πολύ μεγάλη και πονεμένη ιστορία. προφανώς και γίνεται με καλή πρόθεση και φιλοζωικά αισθήματα, αλλά δυστυχώς τις περισσότερες φορές έχει άσχημη κατάληξη για τα ίδια τα ζώα.όταν τα ζωάκια ταΐζονται τακτικά, είναι επόμενο να δημιουργηθούν μεγάλες αποικίες (και επειδή τα ζώα μένουν στο σημείο που ξέρουν ότι θα βρουν φαγητό, αλλά και επειδή όταν τρέφονται καλά αναπαράγονται με ταχύτερους ρυθμούς). οι μεγάλες αποικίες με τη σειρά τους προκαλούν μοιραία την αντίδραση των γειτόνων, είτε επειδή είναι κάφροι είτε επειδή απλά δεν έχουν τη σωστή ενημέρωση και μπορεί να φοβούνται ότι τα ζώα είναι πηγή μόλυνσης και ασθενειών, ότι θα επιτεθούν στα παιδιά τους κ.λπ.στην αναπόφευκτη σύγκρουση μεταξύ φιλόζωων και μη, τα μόνα σίγουρα θύματα είναι τα ζώα, δυστυχώς.τι μπορούμε να κάνουμε: - ΣΤΕΙΡΩΝΟΥΜΕ. αυτό είναι το σημαντικότερο όλων. και την υγεία των ζώων προστατεύουμε (γλιτώνουν από πλήθος μεταδοτικών ασθενειών και απ'τους καβγάδες μεταξύ τους) και τη δημιουργία νέων αδέσποτων προλαμβάνουμε, και τη δημιουργία μεγάλης αποικίας αποφεύγουμε. οι περισσότεροι κτηνίατροι στειρώνουν αδέσποτα σε πολύ οικονομικές τιμές ενώ και οι φιλοζωικές θα χαρούν να βοηθήσουν, αν όχι με χρήματα, προσφέροντας βοήθεια και συμβουλές για το πιάσιμο των ζώων και την απελευθέρωσή τους στη συνέχεια.- ταΐζουμε όσο γίνεται πιο διακριτικά και φροντίζουμε ώστε να μη μένουν στο δρόμο ή τα πεζοδρόμια αποφάγια, πιατάκια, αλουμινόχαρτα κ.λπ.- ενημερώνουμε τη γειτονιά, είτε προφορικά είτε τοιχοκολλώντας αφίσες, ότι τα ζωάκια της περιοχής έχουν κτηνιατρική φροντίδα και δεν αποτελούν κίνδυνο ούτε εστία μόλυνσης.- αν τα ζωάκια που ταΐζουμε είναι ήρεμα και φιλικά, προσπαθούμε μέσω αγγελιών ή/και φιλοζωικών να τους βρούμε σπίτι.