Πριν από μερικά χρόνια, φίλος που δούλευε σε φορέα κοντά στην Ομόνοια μου έλεγε ότι το καλοκαίρι δεν μπορεί να ανοίξει καν το παράθυρο επειδή μύριζε ούρα και ακαθαρσίες επειδή το διπλανό οικόπεδο είχε μετατραπεί σε τουαλέτα ανθρώπων που φαντάζομαι δεν θα είχαν στέγη. Μπορώ να πω ότι κατανοώ και αυτή την πλευρά του προβλήματος. Κατανοώ ότι εκ των πραγμάτων όταν ο άλλος δεν έχει πού να μείνει πολλώ δε μάλλον πού να κάνει την ανάγκη του θα πάει όπου βρει. Λύση δεν είναι ο αποκλεισμός, η καταδίκη σε ασιτία ή ο διωγμός. Λύση είναι η σωστή κρατική πρόνοια προς τους ανθρώπους αυτούς (και κατ'επέκταση στο σύνολο) με τη δημιουργία ξενώνων, κοινόχρηστων τουαλετών ή ότι άλλο κρίνεται πρόσφορο.