Καταρχήν αυτό λέγεται προληπτική λογοκρισία και δεν απαντά σε δημοκρατίες. Α, και το Σύνταγμα δεν είναι απλώς πλατεία.Κατά δεύτερον, όταν μιλάμε για τηλεδικεία, είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι οι δικαστές, ανακριτές κλπ είναι τόσο ηλίθιοι και όχι αρκετά επίμονοι στην αναζήτηση της αλήθειας, ώστε να μείνουν ανεπηρέαστοι από μια εκπομπή. Το πρόβλημα με τα τηλεδικεία είναι ότι προκαταλαμβάνουν το κοινό, όχι ότι εμποδίζουν τους δικαστές να λειτουργήσουν. Αυτοί και τη δαμόκλειο σπάθη της εξουσίας να έχουν πάνω από το κεφάλι τους οφείλουν (και έχουν αποδείξει ότι μπορούν) να αναζητούν την αλήθεια ανεπηρέαστοι. Άσχετη λοιπόν η αναφορά στα τηλεδικεία, αφού επεκτείνει τις συνέπειες ενός υπαρκτού προβλήματος σε αυτούς που δεν πλήττονται από αυτές.Τρίτον, σε μια υπόθεση για την οποία έχει βουίξει ο τόπος ότι συγκαλύπτονται εγκλήματα, η παρέμβαση άσχετου και αναρμόδιου (ενός δικαστή) με λογοκριτική πρόθεση, πόσο λιγότερη επικίνδυνη μπορεί να θεωρηθεί για την απόκρυψη της αλήθειας, σε σχέση με μια (προεξοφλουμένως) ῾επικίνδυνη῾ δημοσιογραφική εκπομπή;Για αυτό εξάλλου βούιξε ο τόπος όχι μόνο από αντιπολιτευόμενους αλλά και από συμπολιτευόμενους για μια παρέμβαση που είναι πρωτοφανής και δεν θα έπρεπε να συζητιέται, παρά μόνο σε εποχές που έχουν χαθεί πλέον τα δημοκρατικά αυτονόητα, δηλαδή μια εποχή σαν τη δική μας.