απο την πειρα μου στο φαρμακειο που εργαζομαι εχω να πω οτι ενας παει σε ψυχιατρο-παθολογο του συστηνει ενα χαπι και αυτος με την σειρα του το "προτεινει" σε καποιον αλλο ως το χαπι της χαρας!εκει βεβαια καταλαβαινει κανεις ποσο ειμαστε ολοι επηρεασμενοι απο αυτην την κριση και ακουμε την αποψη του καθενως!ειναι συχνο,λοιπον, το φαινομενα ανθρωπων απο διαφορα κοινωνικα και οικονομικα στρωματα να ερχονται με το κουτακι ανα χειρας και να σου λενε : αυτο το φαρμακο το παιρνει ενας/μια φιλος/φιλη και τον εχει βοηθησει, τι λες να το παρω και γω? οταν τους εξηγεις οτι αυτο δεν ειναι depon και δεν τα ξεκιναει κανεις για πλακα και κυριως χωρις ιατρικη επιβλεψη,οι μισοι σε στραβωκοιτανε και φευγουν του στυλ δεν θες να με βοηθησεις και οι υπολοιποι αφου εχουν "κατατοπιστει" σχετικα με το φαρμακο και την δραση του πανε και το ζητανε απο το επομενο φαρμακειο μιας και δεν απαιτειται "κοκινη' συνταγη! εσκιταλοπραμη και σερταλινη δινουν και παιρνουν!και το φαινομενο ειναι πιο συνηθες σε ελευθερους επαγγελματιες και δημοσιους υπαλληλους!ενα εχω να πω λοιπον : μακρια απο ακυρες συμβουλες και κυριως ψυχριαμη αντιδραση! ο γιατρος ειναι ο μονος που θα διαγνωσει αν υπαρχει θεμα και ο μονος ικανος να προτεινει φαρμακευτικη αγωγη!
