Διαβάζοντας αυτή την είδηση, σε πρώτη φάση χάρηκα που οι αντιδράσεις των κατοίκων κινήθηκαν σε αυτά τα πλαίσια. Μου άρεσε και το "ο φασισμός νικιέται με αγώνες και όχι με ελεημοσύνες". Έτσι πρέπει να είναι και αλίμονο σε αυτούς που θα αποταθούν στους ναζί να φάνε. Από την άλλη όμως σκέφτομαι ότι, και βάσει των ποσοστών της ΧΑ, ίσως η ζημιά για τα επόμενα πολλά χρόνια έχει ήδη γίνει. Σε αυτή την πλατεία κάποιοι πήγαν να πάρουν να φάνε και κάποιοι άλλοι συμπολίτες τους, δεν τους άφησαν. Το φαγητό είναι ιερό. Και ο πεινασμένος, έστω και ο φιλοχρυσαυγίτης, έτσι το βλέπει. Άρα η αυτόματη αντίδραση του είναι να κατηγορήσει τον συμπολίτη του που είναι εναντίον της ναζιστικής ελεημοσύνης. Αυτό διαιρεί την κοινωνία. Και αν τώρα οι "πελάτες" της ΧΑ στη Θάσο ήταν μια μικρή μειοψηφία, σιγά σιγά με την κρίση μπορεί και να πληθύνουν. Άρα μιλάμε για ακόμα μεγαλύτερη διαίρεση. Με λίγα λόγια, η ΧΑ έστω και διωκόμενη από τη μάζα πετυχαίνει τον στόχο της. Γιατί ο στόχος της δεν είναι να δώσει τροφή αλλά να σπείρει το μίσος μεταξύ μας. Μη βιαστούμε να χαρούμε. Είναι όπως και ένα αγριόχορτο. Μπορείς να καθαρίσεις τον κήπο σου κόβοντας την επιφανειακά που και που αλλά μόνο όταν την ξεριζώσεις ολοκληρωτικά και από παντού θα πάψει να εκφύεται...