@ μικρό ταξίδι : Σε όλα αυτά που έγραψες τόσο κάτω από την απάντησή μου στο δικό σου σχόλιο όσο και εδώ, εγώ θα γράψω ένα τελευταίο, με λιγότερες λέξεις : "Δεν έχω γράψει ποτέ κάτω από σχόλιο άλλου ότι χάνει την ουσία ή ότι καταλαβαίνει άλλα" - Ως τώρα, με αυτό το σχετικά καινούργιο nick σου που άνοιξες λογαριασμό, δεν το έχεις κάνει · είναι γεγονός. "Ούτε ξημεροβραδιάζομαι εδώ όπως γράφεις" - Πάντως, ο ανώνυμος έχει ξημεροβραδιαστεί αρκετά ώστε να μπερδεύει το "Thodoris95" με το "Aggelos95", επειδή πραγματικά υπήρχε τέτοιος χρήστης στη στήλη κάμποσους αιώνες πίσω. Μάλιστα, επίτηδες δεν το ανέφερα αρχικά · επειδή περίμενα μία απάντηση από σένα - όπως και έγινε. Mind gaming λέγεται αυτό. "δεν σχολιάζω σε αντίθεση με άλλους σχολιαστές που νιώθουν την ανάγκη να απαντήσουν σε όλες μα όλες τις εξομολογήσεις" - Από τις περίπου κάθε 10 εξομολογήσεις που διαβάζω, στις 9 είσαι από κάτω. Στραβός θά 'μαι. Αλλά ok, δεν απαντάς όπως εγώ και στις 10. "Ποτέ δεν απαντάω κάτω από σχόλιο άλλου , είναι αρχή μου αυτό" - Ε ναι, ούτε εγώ θα απαντούσα κάτω από σχόλιο άλλου εάν καταδεχόμουν και συνήθιζα να το κάνω ανώνυμα. Δε θα χρειαζόταν. "Έχω μια υπέροχη κοινωνική ζωή με συντροφικότητα και ομορφιά". - Να τη χαίρεσαι λοιπόν, και όσο κρατήσει. Πάντοτε ευχαριστέμαι όταν συναντώ συσχολιαστές που ενώ έχουν μία όμορφη και υπέροχη ζωή που περιλαμβάνει ευτυχισμένη σχέση, φίλους και κάποια σχετική οικονομική άνεση, νοιώθουν την ανικανοποίητη ανάγκη να μπαίνουν τακτικά στη στήλη και να σχολιάζουν 👏👏 "Είμαι σίγουρος πως όλες αυτές τις γνώρισες και σχετίστηκες μαζί τους όταν δεν ήσουν τόσο κυνικός και κυρίως ότι δεν συζήτησες ποτέ μαζί τους απόψεις σαν κι αυτές που εκφράζει ο εξομολογούμενος στο κείμενό του". Συζήτησα τέτοιες απόψεις μαζί τους, αλλά όχι συχνά, ούτε για πολύ. Με τον ίδιο τρόπο που οι άνθρωποι μεταξύ μας δε συζητάμε πολύ ούτε για το θάνατο ή κάθε άλλο πράγμα αληθινό αλλά δυσάρεστο όπως ότι το χρήμα είναι η κινητήριος δύναμη. Και προπαντός, δεν τρομάζουμε με ζητήματα τέτοια τα παιδιά ή όσους άλλους έχουν σκέψη "παιδική". Όσο για μένα, προτιμώ να είμαι κυνικός -εκεί που χρειάζεται- και ας μην κερδίσω τον Παράδεισο. Καλύτερα να έχω δίκιο παρά να με αγαπάνε. Τέλος, τουλάχιστον εσένα, σε ξέρω. Αφού και τις προάλλες που σου ευχήθηκα για τα γενέθλιά σου στις 14/8, με ευχαρίστησες που σε θυμήθηκα, κανονικότατα. Δε μου έγραψες όμως εκεί ότι σε μπερδεύω για κάποιον άλλο... Άδικο, από τη μία να οικειοποιούμαστε τα γενέθλια άλλου και να εισπράττουμε ευχές που δε μας ανήκουν ενώ από την άλλη να εξεγειρόμαστε όταν δε μας συμφέρει που μας τη λένε... Ελπίζω να συμφωνείς 🙂
@ μικρό ταξίδι :
Σε όλα αυτά που έγραψες τόσο κάτω από την απάντησή μου στο δικό σου σχόλιο όσο και εδώ, εγώ θα γράψω ένα τελευταίο, με λιγότερες λέξεις :
"Δεν έχω γράψει ποτέ κάτω από σχόλιο άλλου ότι χάνει την ουσία ή ότι καταλαβαίνει άλλα"
- Ως τώρα, με αυτό το σχετικά καινούργιο nick σου που άνοιξες λογαριασμό, δεν το έχεις κάνει · είναι γεγονός.
"Ούτε ξημεροβραδιάζομαι εδώ όπως γράφεις"
- Πάντως, ο ανώνυμος έχει ξημεροβραδιαστεί αρκετά ώστε να μπερδεύει το "Thodoris95" με το "Aggelos95", επειδή πραγματικά υπήρχε τέτοιος χρήστης στη στήλη κάμποσους αιώνες πίσω.
Μάλιστα, επίτηδες δεν το ανέφερα αρχικά · επειδή περίμενα μία απάντηση από σένα - όπως και έγινε. Mind gaming λέγεται αυτό.
"δεν σχολιάζω σε αντίθεση με άλλους σχολιαστές που νιώθουν την ανάγκη να απαντήσουν σε όλες μα όλες τις εξομολογήσεις"
- Από τις περίπου κάθε 10 εξομολογήσεις που διαβάζω, στις 9 είσαι από κάτω. Στραβός θά 'μαι. Αλλά ok, δεν απαντάς όπως εγώ και στις 10.
"Ποτέ δεν απαντάω κάτω από σχόλιο άλλου , είναι αρχή μου αυτό"
- Ε ναι, ούτε εγώ θα απαντούσα κάτω από σχόλιο άλλου εάν καταδεχόμουν και συνήθιζα να το κάνω ανώνυμα. Δε θα χρειαζόταν.
"Έχω μια υπέροχη κοινωνική ζωή με συντροφικότητα και ομορφιά".
- Να τη χαίρεσαι λοιπόν, και όσο κρατήσει.
Πάντοτε ευχαριστέμαι όταν συναντώ συσχολιαστές που ενώ έχουν μία όμορφη και υπέροχη ζωή που περιλαμβάνει ευτυχισμένη σχέση, φίλους και κάποια σχετική οικονομική άνεση, νοιώθουν την ανικανοποίητη ανάγκη να μπαίνουν τακτικά στη στήλη και να σχολιάζουν 👏👏
"Είμαι σίγουρος πως όλες αυτές τις γνώρισες και σχετίστηκες μαζί τους όταν δεν ήσουν τόσο κυνικός και κυρίως ότι δεν συζήτησες ποτέ μαζί τους απόψεις σαν κι αυτές που εκφράζει ο εξομολογούμενος στο κείμενό του".
Συζήτησα τέτοιες απόψεις μαζί τους, αλλά όχι συχνά, ούτε για πολύ. Με τον ίδιο τρόπο που οι άνθρωποι μεταξύ μας δε συζητάμε πολύ ούτε για το θάνατο ή κάθε άλλο πράγμα αληθινό αλλά δυσάρεστο όπως ότι το χρήμα είναι η κινητήριος δύναμη. Και προπαντός, δεν τρομάζουμε με ζητήματα τέτοια τα παιδιά ή όσους άλλους έχουν σκέψη "παιδική".
Όσο για μένα, προτιμώ να είμαι κυνικός -εκεί που χρειάζεται- και ας μην κερδίσω τον Παράδεισο.
Καλύτερα να έχω δίκιο παρά να με αγαπάνε.
Τέλος, τουλάχιστον εσένα, σε ξέρω. Αφού και τις προάλλες που σου ευχήθηκα για τα γενέθλιά σου στις 14/8, με ευχαρίστησες που σε θυμήθηκα, κανονικότατα. Δε μου έγραψες όμως εκεί ότι σε μπερδεύω για κάποιον άλλο...
Άδικο, από τη μία να οικειοποιούμαστε τα γενέθλια άλλου και να εισπράττουμε ευχές που δε μας ανήκουν ενώ από την άλλη να εξεγειρόμαστε όταν δε μας συμφέρει που μας τη λένε...
Ελπίζω να συμφωνείς 🙂