@ Thodoris95 Η διαφορά μου με το Χαραλαμπίδη είναι ότι εκείνος αμπελοφιλοσοφούσε παρέα με έναν άνθρωπο, νύχτα μέσα στην πόλη, προσδοκώντας έναν έρωτα που δεν ήρθε ποτέ... πάλι καλά. Σχετικά τυχερός ο Χαραλαμπίδης μιας και τον ανέφερες. Εγώ, έλεγα το παράπονό μου με λόγια απλά και με δάκρυα στα μάτια μόνος μου, στα στοιχεία της Φύσης (θάλασσα, βράχια, αέρα, δέντρα κλπ) μέρα με ντάλα ήλιο και σε όλες τις μεγάλες ανοιχτωσιές και εξοχές πέριξ της πόλης που τριγύρναγα, από Λαύριο μέχρι Θρακομακεδόνες και από Σούνιο μέχρι Λίμνη Μαραθώνα με αμάξι ή μηχανή, προσπαθώντας να ξορκίσω έναν έρωτα που όλα έδειχναν ότι θα κρατούσε αλλά πέταξε μακριά για πάντα. Το αντίθετο του Χαραλαμπίδη... Ευτυχώς, κάποια στιγμή πέρασε και εύχομαι να μην το βιώσει κανένας.
@ Thodoris95
Η διαφορά μου με το Χαραλαμπίδη είναι ότι εκείνος αμπελοφιλοσοφούσε παρέα με έναν άνθρωπο, νύχτα μέσα στην πόλη, προσδοκώντας έναν έρωτα που δεν ήρθε ποτέ... πάλι καλά.
Σχετικά τυχερός ο Χαραλαμπίδης μιας και τον ανέφερες.
Εγώ, έλεγα το παράπονό μου με λόγια απλά και με δάκρυα στα μάτια μόνος μου, στα στοιχεία της Φύσης (θάλασσα, βράχια, αέρα, δέντρα κλπ) μέρα με ντάλα ήλιο και σε όλες τις μεγάλες ανοιχτωσιές και εξοχές πέριξ της πόλης που τριγύρναγα, από Λαύριο μέχρι Θρακομακεδόνες και από Σούνιο μέχρι Λίμνη Μαραθώνα με αμάξι ή μηχανή, προσπαθώντας να ξορκίσω έναν έρωτα που όλα έδειχναν ότι θα κρατούσε αλλά πέταξε μακριά για πάντα.
Το αντίθετο του Χαραλαμπίδη...
Ευτυχώς, κάποια στιγμή πέρασε και εύχομαι να μην το βιώσει κανένας.