Ενδιαφέρουσα ιστορία αλλά δυστυχώς τέτοιες συναντήσεις μπορεί να σε κάνουν να πιστεύεις ότι έχεις τέλεια σύνδεση με τον άλλο, να σε χαροποιεί ότι μιλάτε μεταξύ σας ακατάπαυστα και να ελπίζεις ότι έχετε πολλά κοινά αλλά δεν είναι έτσι.
Αν είχατε πραγματικά ερωτική σύνδεση μεταξύ σας ( κι ας το χαρακτηρίζεις εσύ ως μη ραντεβού, ακόμα κι αυτά τα είδη ραντεβού που θεωρούνται απλώς συζήτηση για γνωριμία και συνάντηση ψυχικής εσωτερικής εξωτερίκευσης όπως τα λέω εγώ, δείχνουν αν θα υπάρξει ερωτική πιθανότητα στο μέλλον, αν υπάρχει η σπίθα μεταξύ των συνομιλητών) τότε δεν θα υπήρχε αυτή η κατάληξη που συνοψίζεις με την εξής φράση σου: '' Δεν ξαναμιλήσαμε, ούτε από το τηλέφωνο, ούτε διαδικτυακά.''
Πάντως σου δίνω το σεβασμό μου μόνο και μόνο για τη φράση σου: ''Τόσο πεταχτή αγκαλιά που νομίζω δεν αγγίξαμε καν ο ένας τον άλλον, πιο πολύ ήταν σαν να τρίφτηκαν τα άτομα της ύλης μας χωρίς να γίνει αντιληπτό κάτι στις αισθήσεις.''.
Τρίψιμο ατόμων της ύλης σας, είστε ερωτικά όντα εκεί στη Θεσσαλονίκη, τι σκέφτηκες να πεις ρε άνθρωπε;
Εσύ αυτό που έκανες με τη συγκεκριμένη ήταν απλά one night truth.
Είναι μια φράση που είχα ακούσει σε ένα θεατρικό έργο πριν είκοσι τρία χρόνια, ήταν παράφραση του one night stand, και έλεγε ο ήρωας εκεί στο θεατρικό έργο πως θα έρθει κάποτε η στιγμή που οι άνθρωποι θα θελήσουν να μοιραστούν την αλήθεια τους με κάποιον άλλο για μια νύχτα χωρίς να τον ξαναδούν κι έτσι θα του προτείνουν να κάνουν μαζί one night truth.
Αυτό συνέβη σε σένα.
Τα φιλιά μου στη συμπρωτεύουσα.