Το ''αυτή χωρίς τίποτα'' που γράφετε το προσπερνάτε έτσι.
Είναι αποδεκτό.
Αν ήταν αυτός χωρίς τίποτα, τότε θα πέφτατε όλοι σας να τον φάτε, ότι πώς τολμάει και ζητάει έρωτες ενώ δεν έχει δουλειά και διάφορα τέτοια.
Το ''αυτή χωρίς τίποτα'' το αποδέχονται όλοι, ότι μια χαρά θα μπορούσε να ανοίξει σπίτι αυτή, δεν πειράζει καθόλου.
Κατά τ' άλλα μιλάμε για φουλ ισότητα (χα χα).
Γύρισε όλη την Ελλάδα ο άνθρωπος για να μαζέψει μόρια, καθηγητής, δεν μετράει τίποτα από τις θυσίες που έκανε αυτός, έτσι;
Για την άλλη που αρραβωνιάστηκε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τον ιδιοκτήτη του μίνι μάρκετ της γειτονιάς, καμία κουβέντα, τίποτα, αυτό είναι δίκαιο, έτσι;
Το ξεπετάμε με ένα ''σου έπαιξε άτιμο παιχνίδι'' έτσι απλά για να δείξουμε ότι και καλά συναισθανόμαστε.
Σκεφτείτε μόνο να την είχε γράψει την εξομολόγηση γυναίκα και να έγραφε ότι άντρας της έπαιξε όλο αυτό το παιχνίδι τι απαντήσεις θα λάμβανε και τι τσουβάλιασμα για το σύνολο των αντρών θα έπεφτε.
Μιλάμε για ισότητα φουλ στις σχέσεις.
Η μονομέρεια και η συμφεροντολογική προσέγγιση των θεμάτων δίνει και παίρνει στο σύνολο της κοινωνίας πάνω σε πολλά θέματα αλλά κατά τ' άλλα ισότητα.
Δουλευόμαστε (σαν κοινωνία, δεν το λέω μόνο για εδώ μέσα κι την μονομερή προσέγγιση των θεμάτων).