Οι λέξεις αλλάζουν έννοια με την πάροδο του χρόνου.Αιθίωψ της ομηρικής εποχής σήμαινε το νησιώτη ευγενή, αριστοκράτη, κοσμοπολίτη, από το ρήμα αίθω και ωψ δηλ. αυτός που συνεχώς εκτείθεται στη θάλασσα και τις καυστικές ακτίνες του ήλιου. Λέμε αιθέρας, αίθουσα( το φωτεινότερο δωμάτιο) και αίθριο.Επίσης μέλας σήμαινε αυτός που έχει το μελί χρώμα, ο χρυσαφένιος.Μετά απέκτησε και την έννοια του σκούρου. Το μελάνι της σουπιάς ήταν "χρυσαφένιο" ως προς την αξία του όχι ως προς το χρώμα του.Ο ελληνικός πολιτισμός ήταν μονοχρωματικός στην αρχαιότητα για θρησκευτικούς λόγους. Το μόνο χρώμα που "έβλεπαν" και περιέγραφαν οι αρχαίοι ήταν το χρώμα του ήλιου κατά την δύση του και κατά την αυγή δηλ. το χρώμα της Ηούς, της ροδοδακτύλου, το πυρρώδες, το ερυθρωπόν, το οινωπόν, το φοίνιον, το φαιόν, το μελανωπόν κτλ.Στις τοιχογραφίες και στα αγγεία οι Έλληνες απεικονίζονται ως ερυθρόδερμοι (Αιθίοπες,Ερυθραίοι,Φοίνικες). Είναι γνωστό από την νεολιθική εποχή πόσο πολύτιμο ήταν το χρώμα της ώχρας και της μίλτου.Στην Ιλιάδα ο Αχιλλέας σκοτώνει σε μονομαχία των Μέμνωνα που ήταν βασιλιάς των Αιθιόπων και σύμμαχος των Τρώων. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AD%CE%BC%CE%BD%CF%89%CE%BD_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)#/media/File:Eos_Memnon_Louvre_G115.jpgΠρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η ομηρική γεωγραφία δεν έχει καμία σχέση με την σημερινή γεωγραφία των ιστορικών χρόνων. Η Αίγυπτος, η Λιβύη, η Φοινίκη, η Αιθιοπία, αλλά και η Θήβα, η Κρήτη, η Εύβοια και τόσες ονομασίες που αναφέρει ο Όμηρος είναι εντελώς διαφορετικές από τις σημερινές.Στα αρχαία νομίσματα της Λέσβου, των Δελφών, της Ετρουρίας αλλά και αλλού είναι πολύ συνηθισμένο να υπάρχει στην πρόσοψη το πρόσωπο ενός νέγρου.Το ίδιο και σε αγάλματα, αγγεία και άλλες απεικονίσεις. Αυτό είναι σε ανάμνηση της προϊστορικής Αιθιοπικής καταγωγής των Ελλήνων.Κατάλοιπο αυτής της ανάμνησης είναι και τα μέχρι σήμερα διατηρημένα δρώμενα των Αράπηδων, της Καμήλας, οι μουτζούρηδες, οι μπόες που είναι διαδεδομένα σε όλα τα βαλκάνια αλλά και στην Κορσική, Σικελία και Ισπανία. Όπως και πολλά σημερινά επίθετα Μαυρογιώργης, Μαυριμίχαλος, Καρατάσος, Καραγιάννης κτλ από αυτή την συνήθεια κατάγονται.Ένα βιβλίο που εξηγεί αναλυτικότερα τα παραπάνω είναι Η ΟΜΗΡΙΚΗ ΑΙΘΙΟΠΙΑ ΚΑΙ Η ΛΕΣΒΟΣ του Αθηναγόρα ΕλευθερίουΗ