Ευχαριστούμε που μοιράστηκες την ιστορία σου. Όλοι το έχουμε νιώσει αυτό το δυνατό δέσιμο κατά καιρούς και είναι οι περιπτώσεις αυτές που η καρδιά (και οι ορμόνες, για να λέμε την αλήθεια) λέει να είστε μαζί, αλλά το μυαλό βλέπει τα προβλήματα στο συγκεκριμένο δεσμό και λέει όχι. Όταν δένεσαι κιόλας, κάπου λες "εντάξει, τουλάχιστον αγαπιόμαστε και ό,τι προβλήματα έχουμε, θα τα ξεπεράσουμε, άλλωστε έχει τόσα ζευγάρια μ' ένα σωρό προβλήματα και χωρίς αγάπη, μα εμείς είμαστε αλλιώς." Δεν λύνονται, όμως, όλα με αγάπη και συνεννόηση, ειδικά αν η επικοινωνία αντιμετωπίζει δομικά προβλήματα (όπως διαφορές νοοτροπίας ή άλυτα συναισθηματικά βάρη). Κι επίσης, επειδή ο άλλος μπορεί να ήταν ό,τι καλύτερο σου έτυχε μέχρι τώρα (από την άποψη ότι ήταν νορμάλ, δεν είχε εγωιστική ή τοξική συμπεριφορά, μπορεί να είχατε κι αρκετά κοινά κτλ.), δύσκολα φαντάζεσαι ότι μπορεί να σου ξανατύχει κάτι παρόμοιο, πόσο μάλλον κάτι καλύτερο και πιο ταιριαστό. Βλέπεις τι κυκλοφορεί εκεί έξω και θες να τραβάς τα μαλλιά σου, νομίζεις ότι πάει, αυτό ήταν ό,τι πιο κοντά μπορούσες να έχεις στο ιδανικό σου. Αμ δε! Θ' ακουστεί μπανάλ, αλλά πολλές φορές η μοίρα ξέρει να καταπλήσσει ευχάριστα. Δεν μπορώ να σε συμβουλεύσω, γιατί ό,τι γράψω εδώ, θα το ξέρεις και μόνη σου. Μπορώ μόνο να σου δώσω δύναμη κάνοντάς σε να διαβάσεις μια μερίδα των σκέψεών σου.

Σχολιάζει ο/η