Ρε παιδιά, όσοι της λέτε "τόσοι άντρες υπάρχουν," συγνώμη, αλλά είναι μια μητέρα στα πρόθυρα του χωρισμού, με τον σύζυγό της, κάτι που είναι ήδη ψυχοφθόρο και για πολλούς λειτουργεί ως dealbreaker ("απαπα, διαζευγμένη μάνα, μα εγώ θέλω μία του κουτιού, όχι με τόσα προβλήματα πάνω της"). Πού να ψάξει να τον βρει τον άντρα "στους τόοοοσους," όταν ο φίλος του δικού της συζύγου είναι αυτός που φαντάζει πιο προσφιλής, ξέρει την όλη κατάσταση και εκδηλώνει ενδιαφέρον, χωρίς κιόλας να τον πειράζει ότι η γυναίκα είναι και μητέρα? Το ζητούμενο της εξομολογούμενης δεν είναι να βγει και να βρει έναν άντρα, οποιονδήποτε, αρκεί να τον βρει και να καλύψει κενά. Κι επίσης, ο φίλος του άντρα της φαίνεται κάποιο διάστημα να είχε απομακρυνθεί και την απέφευγε, πιθανώς για να διαχειριστεί τα συναισθήματά του ή επειδή ποιος ξέρει τι μπορεί να του είπε και ο σύζυγός της για τη γυναίκα. Εσένα, εξεμολογύενη, θα σε συμβούλευα να πας λίγο αργά. Επειδή εξέρχεσαι από χωρισμό, έχεις μια πρόφαση να μην είσαι τόσο εκδηλωτική και αποφασιστική με τον πρώην κουμπάρο και νυν φίλο σου. Κρατήστε τις φιλικές επαφές, προσπάθησε να γνωρίσεις αυτόν, τι εστί άνθρωπος είναι. Αν όντως έχει αληθινά αισθήματα για σένα, θα περιμένει, δεν θα πάθει τίποτα, ιδίως εφόσον ξέρει τι πέρασες στο γάμο σου.