Δεν κατάλαβα. Για ποιο "πάρκιν" ακριβώς μιλάς; Ποιόν πάρκαρα ή ποιος με πάρκαρε; Δεν χρειάζεται να φτάσουν τα γεράματα για να μείνω μόνος. Από τα 17 μου μόνος μου είμαι και δεν παραπονιέμαι καθόλου, γιατί ζω τη ζωή μου όπως τη θέλω. Στην αρχή προφανώς και δεν μου άρεσε, γιατί έπρεπε να πάρω τη ζωή στα χέρια μου και να παρέχω τα πράγματα που μου παρείχαν οι εκλιπόντες γονείς μου. Στην πορεία συνήθισα και άρχισα να γουστάρω γιατί μόνος μου τα κατάφερα. Οπότε για να σε ενημερώσω, "πάρκιν" από την πλευρά μου δεν υπήρξε σε καμία περίπτωση. Όσο για το αν το τέλος θα με βρει μόνο μου, έχω συμβιβαστεί απόλυτα με την ιδέα, οπότε νομίζω ότι με βρίσκει αδιάφορη η νουθεσία σου.

Σχολιάζει ο/η