Το γιατί παντρεύεται κάποιος και κάνει παιδιά σε νεαρή - ή και όχι νεαρή- ηλικία διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει στη ζωουλα του! Εσένα δεν καταλαβαίνω γιατί σε εξοργίζει αυτό το γεγονός. Δηλαδή αν γνωρίσεις το μαριταλ στάτους κάποιας στο πρώτο ραντεβού γιατί νομίζεις ότι είναι τόσο κακό; Ως single mum , που είναι στην τρίτη δεκαετία της ζωής της έχω να πω, πως όταν γνωρίζω έναν άνθρωπο ερωτικού ενδιαφέροντος - ή και μη- το πρώτο πράγμα που θα πω δεν είναι: Καλησπέρα είμαι χωρισμένη με παιδί.
Πρώτα θα βγω ραντεβού, θα γνωρίσω τον άνθρωπο που έχω απέναντί μου και ύστερα θα μοιραστώ μαζί του πιο προσωπικές πληροφορίες. Και τη σημαίνει ότι (έχουμε κάθε δικαίωμα να ξαναφτιάξουμε τη ζωή μας;) Δηλαδή όποιος χωρίζει και έχει παιδί θεωρείς ότι έχει χαλάσει τη ζωή του; Το ποσό στερεοτυπικά αντιμετωπίζεις το θέμα νομίζω είναι που πρέπει να σε προβληματίζει. Οσες είμαστε single mums δεν χρειάζεται να φοράμε ενημερωτική ταμπέλα στο λαιμό για το φιλοθεαμον κοινο. Αν δεν μπορείς να υποστηρίξεις τη σχέση με μια γυναίκα που έχει κι άλλες προτεραιότητες πέρα από εσένα είναι απολύτως δεκτό και δεν σε υποχρεώνει κανείς να το κάνεις. Το να πιστεύεις όμως ότι μία χωρισμένη μητέρα δεν μπορεί να έχει ζωή πέρα από το παιδί της, ή ακόμα χειρότερα ότι θα θέλει να συμπεριλάβει και το παιδί της σε δραστηριότητες ή εξόδους που θα κάνει με έναν καινούργιο άνθρωπο που γνωρίζει ελάχιστα, είναι απαράδεκτα αναχρονιστικό για έναν νεαρό άνθρωπο.

Σχολιάζει ο/η