Εξυπακούεται ότι το συμπεριέλαβα σε θεωρητικό επίπεδο εννοιών (γιατί προσωπικά θεωρώ λάθος να γίνει κάποιος γονιός στα 60 όσο κοτσονάτος κι αν είναι, για τους λόγους που ήδη ανέλυσαν οι κυρίες διεξοδικά, το παιδί δεν είναι αξεσουάρ).
Το επιχείρημα της κοινωνικής ντροπής απλά στηλιτεύω επειδή είναι ανακόλουθο να σκίζουμε τα ιμάτιά μας για αποδοχή της διαφορετικότητας σε ό,τι αφορά body positivity, ρευστότητα φύλου, σεξουαλικό προσανατολισμό κλπ κλπ και να διατηρούμε στίγμα ageism ή ableism. Είναι δύο μέτρα και δύο σταθμά, πώς να το κάνουμε, με φερετζέ το καλό του παιδιού (με την ίδια λογική θα έπρεπε να αποθαρρύνουμε την ελεύθερη έκφραση διαφοροποιημένων ταυτοτήτων γιατί θα ταλαιπωρηθεί το άτομο που θα τις εκφράσει).

Κατά τ'άλλα για να κάνεις εσύ οικογένεια, πρέπει να λύσεις πρώτα το θέμα της πατρικής/μητρικής σου οικογένειας. Και πολύ άργησε, αν μου επιτρέπεις, με όλο το θάρρος και καλή διάθεση. Κι άλλοι είχαν θέματα με γονείς αλλά και παντρεύτηκαν και δικά τους παιδιά έκαναν.