Το κέρασμα στο πρώτο ραντεβού ήταν το 'χρεος' που θεωρεί ότι έκανε σαν άντρας. Αφου στην πορεία ξεκαθάρισε ότι μετά τα βάζετε μισά μισά ή το δέχεσαι ή το απορρίπτεις. Δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει ένας άντρας την παρέα σου οπως δεν είσαι και εσύ. Δεν υπάρχει λάθος και σωστό σε αυτό. Αν σου αρέσουν οι άντρες παλαιάς κοπής που τα πληρώνουν όλα και θέλουν τη γυναίκα βασίλισσα και νοικοκυρά τότε δε σου κάνει. Από εκεί και πέρα αν είσαι γυναίκα που νιώθει άβολα με τα κεράσματα τότε αυτή είναι μια καλή λύση. Δε μπορώ φυσικά να φανταστώ έναν άντρα τόσο σφιχτό στα οικονομικά πως μπορεί να είναι στη δημιουργία οικογένειας. Θα περιμένει και από τη γυναίκα λεφτά όταν θα είναι λεχώνα και άυπνη; Να τρέχει για δουλειά; Αν δε μπορέσει η γυναίκα τότε να συνεισφέρει τι θα κάνει θα της πει πάλι μισά μισά; Δίνω απλά τροφή για σκέψη.
Εμένα προσωπικά μου φαίνεται πολύ μίζερο και δε διανοουμαι από μια ηλικία και μετά να βγω ραντεβού και να μην πληρώσει το τραπέζι και να είμαστε με λογαριασμούς στα χέρια, να κάνουμε υπολογισμό με το κινητό και να πληρώνουμε σαν κακομοίρηδες 'τα δικά μου αυτά και τα δικά του αυτα'. Αυτά σε λυκειοπαιδα και φοιτητές ναι. Σε άντρα με δουλειά το βρίσκω απαράδεκτο. Μπορείτε να κερνατε εναλλάξ αλλά αυτό το μισά μισά το θεωρώ ντροπιαστικό.