... αλλά το αόρατο μακαρονοτερας του άγνωστου, με σταματά : κάθε φορά που θέλω ν βρω σπίτι, ν το ετοιμάσω κ ν φύγω μια ωραία πρωία στα ξαφνικά, μακριά απο τη μάνα δεσμώτη που ζει απομυζώντας τη ζωτικότητα μου, εξασφαλίζοντας υπηρέτρια δια βίου

ΞΥΠΝΑ κ πάρε τ ζωή σου στα χέρια σου πριν είναι πολύ αργά (ίσα που προλαβαίνεις)