Είναι όντως εμμονικό. Δε σου λείπει ο συγκεκριμένος, σου λείπουν απλά οι όμορφες στιγμές που έζησες μαζί του, τις οποίες απ' ό,τι φαίνεται δεν κατάφερε να τις αντικαταστήσει κάποιος άλλος. Θα σε συμβούλευα να πας σε κάποιον ψυχολόγο, για να σου δώσει λύση. Αν κάποια μέρα τον δεις με οικογένεια θα αλλάξεις γνώμη; Μια πολύ στενή μου συγγενής πάνω από 7 χρόνια έμενε μόνη, γιατί είχε μεγάλη εμμονή με τον πρώην. Είχαν χάσει εντελώς επαφή, μέχρι που μια μέρα τον είδε σε διακοπές σε νησί με τη γυναίκα του και με δύο παιδάκια. Μετά από λίγο καιρό παντρεύτηκε τον πρώτο που βρήκε μπροστά της. Δεν ήταν λύση απελπισίας αυτή; Οφείλεις για το δικό σου καλό να δίνεις ευκαιρίες σε κάποιον ο οποίος θέλει να μπει στη ζωή σου. Μην κλείνεις πόρτες. Καλή τύχη!!!
