Μεχρι στιγμης πολυ καλα κανεις οπως κανεις και οπως της συμπαραστεκεσαι και θελεις να τη βοηθησεις.Εγω αν ημουν στη θεση σου,περα απο το οτι δε θα την πιεζα να βγουμε,δηλ θα την αφηνα να μου λεει αυτη το πότε,θα της ελεγα να ξερει οτι ειμαι διπλα της και οτι μπορει να συζηταει μαζι μου,χωρις να νιωθει οτι θα παρεξηγησω.Και οτι μπορουσα αν μπορουσα να τη βοηθησω θα τη βοηθουσα.Το να φταιει το περιβαλλον της το σκεφτηκες?Και απλα η κοπελα να μην ειχε κανεναν να μιλησει να πει τον πονο της και ολα αυτα την κυριευσαν.Μπορει να ειναι καποια κατασταση που βιωσε ή καποια συμπεριφορα ή οτιδηποτε αλλο.Να σε νιωθει διπλα της και να νιωθει οτι μπορει να πει τα παντα μαζι σου,βοηθαει να ξερεις.