Είσαι τόσο σωστή ειλικρινά.Με κάνεις να συνειδητοποιω πολλά πράγματα.Σαν όλη την χρονια να ζούσα σε μια φούσκα και τώρα να έσκασε...θα το ψάξω καλά πριν βάλω την φιλολογία πρώτη επιλογή.Δεν θέλω να μετανιώνω μετά.Ειμαι τέτοια που δεν θα παραδεχομουν ποτέ μια λάθος επιλογή αλλά θα το έκανα, θα τα έδινα όλα και ας μου έβγαινε και η πίστη.Ειναι πολύ ψυχοφθορο όλο αυτό.Αλλα ξερεις κάτι νιώθω ότι ακριβώς όπως περιγράφεις την κατάσταση είναι, ότι επειδή μου λένε ότι είμαι καλή προσπαθω να το επιβεβαιώσω.Πριν να αρχίσουν να με αναγνωρίζουν το έκανα με περισσότερη ευχαρίστηση.Μετα ήρθε το άγχος, ο φόβος της αποτυχίας, ότι δεν θα τα καταφέρω.Πολλες φορές στην τάξη κομπλαρα με απλά πράγματα επειδή φοβόμουν ακριβώς αυτό.Βασικα χαίρομαι που δεν πρόκειται να ξαναβρεθώ σε αυτή τη θέση.Καθε φορά που τελείωνα ένα μάθημα αρχαίων αισθανόμουν χάλια επειδή εκανα λάθη.Αυτο δεν θα το ξαναζήσω θέλω να ελπίζω.Κουραστηκα ναι.Αλλα δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να κάνω.Ολα μου είναι αδιάφορα και δεν είναι ότι δεν έχω ψάξει.