Ήσουν υπερβολικά υποταγμενη στην θέληση του άλλου στην προηγούμενη σου σχέση, υπερβολικά ας πούμε "καλή" (με την έννοια ότι δεν αρνιοσουν τίποτα) που ο εαυτος σου σαν άμυνα για να προστατευτεί σου βγάζει κακία, δυσπιστία και τα λοιπά! Νιώσε καλά με το να βάζεις ξεκάθαρα όρια στους άλλους για να μην δε εκμεταλευονται. Αν νιώσεις ότι αυτό είναι οκ και δεν σε κάνει "κακια", θα καταλάβεις ότι είσαι ασφαλής και δεν χρειάζεται να το πας στο άλλο άκρο της κακιας για να προστατευτείς. Απίστησες γιατί σαμποτάρεις τον εαυτό σου, σαν να θες να χαλάσεις ένα καλό πράγμα που σου συνέβη (την σχέση) γιατί δεν την αξίζεις. Έχεις βαθιά ριζωμένη την αντίληψη μέσα σου ότι δεν σου αξίζει να έχεις κάτι καλό, να σου φέρονται όμορφα. Έχεις επίσης ριζωμένη την πεποίθηση πως υπάρχει ή απόλυτα καλός άνθρωπος ή κακός. Και είσαι ή τι ένα ή το άλλο. Είσαι άνθρωπος, έκανες λάθη και μην αφήνεις τον παρελθοντικο σου εαυτό να σε ορίζει. Αν το αγόρι που είσαι τώρα σε αγαπάει σημαίνει ότι κάτι έχει αλλάξει μέσα σου και μπορείς να είσαι με ανθρώπους που σε εκτιμούν! Είσαι ήδη διαφορετική λοιπόν! Δες απλά τον παρελθοντικο εαυτό σου σαν ένα κορίτσι που δεν προστατεψες καλά και τώρα θα το σεβεσαι περισσότερο. Έχεις κακία προς εσένα γιατί δεν σε προστατεψες. Συγχωρεσε τον εαυτό σου με το να του υποσχεθείς ότι από δω κ πέρα θα σε προσέχεις και πως ο, τι και αν συνέβη ΕΠΡΕΠΕ να συμβεί γιατί έπρεπε να αλλαξεις! Επρεπε να πληγωθεις γιατί επρπεε να αλλαξεις. Για να επετρεπες να σου φέρονται έτσι επρεπε να αλλαξεις. Να κρατήσεις την αθωοτητα του να αγαπας με ολη σου την ψυχή αυτούς που το αξίζουν. Όχι όλους! Άλλο καλοσύνη, αλλο αυτοκαταστροφή. Η ζήλια είναι φυσιολογική σε κάποιες περιπτώσεις κ σε άλλες δείγμα ότι πρέπει να εξελιχθουμε παραπάνω για να μας αγαπησουμε.