Tέτοιες μέρες, καταλαβαίνω ξανά γιατί είναι τόσο ωραία η καλτίλα, ο σουρεαλισμός, η παιγνιώδης εκδοχή της ποίησης. Απλώς η πραγματικότητα δεν χωνεύεται σε μεγάλες δόσεις. Το ανθρώπινο στομάχι δεν αντέχει τόση βιαιότητα, περίπου όπως το σοβαρό μυαλό δεν χωράει τόσο ουρανό. Ολες σχεδόν οι υπεκφυγές του γούστου, είναι ένα είδος ηρωϊκής έξοδου. Γι' αυτό αγαπώ και πλαγίως σέβομαι τη σκαρταδούρα. Τη βρισκω πολύ ανθρώπινη. Και την καταλαβαίνω.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Μαρίνα Καλογήρου: «Κακοποιήθηκα σεξουαλικά από τα 4 έως τα 14, από τέσσερις διαφορετικούς άνδρες»
Αληθινές σκηνές σεξ στον κινηματογράφο
Γεράσιμος Μιχελής: Το «αντίο» του Γιώργου Καπουτζίδη και του Mega
Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής της»
Για «επιθετικό» καύσωνα με 44 βαθμούς, προειδοποιεί ο Γιώργος Τσατραφύλλιας
σχόλια