Tέτοιες μέρες, καταλαβαίνω ξανά γιατί είναι τόσο ωραία η καλτίλα, ο σουρεαλισμός, η παιγνιώδης εκδοχή της ποίησης. Απλώς η πραγματικότητα δεν χωνεύεται σε μεγάλες δόσεις. Το ανθρώπινο στομάχι δεν αντέχει τόση βιαιότητα, περίπου όπως το σοβαρό μυαλό δεν χωράει τόσο ουρανό. Ολες σχεδόν οι υπεκφυγές του γούστου, είναι ένα είδος ηρωϊκής έξοδου. Γι' αυτό αγαπώ και πλαγίως σέβομαι τη σκαρταδούρα. Τη βρισκω πολύ ανθρώπινη. Και την καταλαβαίνω.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Εξελέγη ο νέος Πάπας – Λευκός καπνός από την Καπέλα Σιξτίνα
Φανή Σπυριδάκη για τον καρκίνο: «Είμαι προετοιμασμένη ότι θα χάσω τα μαλλιά μου, να πεθάνω δεν θέλω»
Ίσως ανακαλύψαμε τη γενέτειρα της γιαγιάς του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Βόρεια Μακεδονία, λένε αρχαιολόγοι
Νοσοκομείο ΕΛΠΙΣ: Εργαζόμενοι και ασθενείς με εγκαύματα από ακτινοβολία UV σε χειρουργείο
Τέλος οι κάρτες από τα ΑΤΜ; Πώς θα γίνεται η ανάληψη χρημάτων
σχόλια