Στον μικρόκοσμο μου, ένα πολύ ωραίο Σαββατόβραδο θα περιελάμβανε Godfather από τα Simply Burgers (την πρώτη φορά που το έφαγα έπεσα σε καταστολή) και Nirvana cookies βλέποντας Κontra channel (και ενίοτε συμμετέχοντας – βλέπε εδώ http://www.youtube.com/watch?v=jAK7whiMiXA&feature=related). Αυτό, για να καταστεί ξεκάθαρο ότι είμαι θαυμαστής του σκουπιδιού στην τηλεόραση, το φαγητό ακόμα ακόμα και στη μουσική.
Συνεχίζω, ρωτώντας ρητορικά: τι ζόρι τραβάνε όλοι με τις καρακαηδόνες του Antenna? Νομίζω ότι ακόμα και ο τόνος στον οποίο γίνεται η αφήγηση υποδηλώνει ότι δεν είναι ούτε real αλλά ούτε housewives. Αν κρίνω μάλιστα από κάτι προφορές που έχει πάρει το αυτί μου που θυμίζουν κατολίσθηση, οι περισσότερες δεν πρέπει να είναι καν Αθηναίες. Πρόκειται απλά για ένα μάτσο νεόπλουτες γυναίκες που διψάνε για την προβολή που θα τους προσφέρει η εκπομπή, επειδή δεν έχουν καταφέρει τίποτα άλλο στη ζωή τους. Το ξέρω και το ξέρεις. Από τη στιγμή λοιπόν που μόνο οι ίδιες δεν έχουν συναίσθηση της κατάστασης, δεν μπορώ να καταλάβω προς τι οι μεσημεριανές συζητήσεις για το αν πρόκειται για μια ρεαλιστική απεικόνιση της ζωής της μέσης νοικοκυράς και η σύγκριση των πρωταγωνιστών με τη μητέρα του εκάστοτε πανελίστα που νιώθει θιγμένος επειδή δεν πρωταγωνιστεί στο show η νοικοκυρά μαμά του.
Βρίσκω την συγκεκριμένη εκπομπή σχεδόν εκπαιδευτική, αφού δείχνει με τον πιο ωμό τρόπο σε οποιοδήποτε τηλεθεατή με IQ άνω του 80 ότι ο πλούτος δεν συνάδει απαραίτητα με την επιτυχία. Συγκεκριμένα υπάρχουν γυναίκες (καλή ώρα) αλλά και άντρες που ναι μεν έχουν περισσότερα λεφτά από τη μέση νοικοκυρά αλλά δεν έχουν την παιδεία και την καλλιέργεια να εκτιμήσουν αυτά τα πολλά λεφτά - για αυτό άλλωστε πασχίζουν με τόσο ζήλο να τα επιδείξουν.
Πέραν όμως του επιμορφωτικού χαρακτήρα της εκπομπής, τα 2-3 αποσπάσματα που είδα το Πάσχα στο κούς κούς (σόρρυ αλλά συνδυάζεται απίστευτα με το μεσημεριανό) μου χάρισαν και άφθονο γέλιο. Πέθανα με ατάκες όπως:
«First comes first goes. Έτσι λέει ο νόμος»
«Καλά μιλάμε παιδιά, πεθαίνω για Ορθούλα. Δεν υπάάάρχει»
«Σήμερα πέθανε ο Μπούμπης. Μοιάζει με χθες. Seems like yesterday»
«Mori Tzo, pame mori afstria gia ski?»
Και για να πιαστώ από την τελευταία φράση με τη χαρακτηριστική προφορά Ορθούλας (την οποία παραπιπτόντως θυμάται μόνο στα ελληνικά γιατί τα αγγλικά της θυμίζουν λίγο Θώδη), αυτή είναι η διαφορά των συγκεκριμένων κυριών με τους πραγματικά real ανθρώπους. Ότι οι δεύτεροι δεν πάνε απλά για σκι. Ξέρουν σκι.
Αν έχετε φτάσει σε αυτό το σημείο του κειμένου και περιμένετε να καταλήξω κάπου, ζητώ συγγνώμη. Δεν είμαι δάκτυλος του Antenna που προσπαθεί ανώνυμα να απενοχοποιήσει την εκπομπή του καναλιού. Επομένως πραγματικά δεν ξέρω γιατί έγραψα αυτό το κείμενο. Και πάλι, συγγνώμη.
σχόλια