Ο ιδιόρρυθμος Ιταλός τραγουδοποιός που ξεκίνησε την καριέρα του στο τέλος της δεκαετίας του ‘60 ως βιμπραφωνίστας σε τοπικές μπάντες, συνέχισε ως συνθέτης μαζί με τον αδελφό του Giorgio, για να καταλήξει γρήγορα να γράφει τα δικά του τραγούδια. Εκτός από μουσικός είναι ποιητής και ζωγράφος, ενώ σπούδασε και ασχολήθηκε κάποια χρόνια με τη δικηγορία πριν την εγκαταλείψει για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο τραγούδι - τις μέρες που το ιταλικό τραγούδι άνθιζε και ζούσε μεγάλη δόξα σε Ευρώπη και Αμερική. Μπορεί να γνώρισε τεράστια επιτυχία ως συνθέτης κομματιών του Andriano Celentano και της Patty Bravo, έπρεπε να περιμένει όμως μέχρι το 1974 για να κυκλοφορήσει το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του, ενώ αρκετή επιτυχία γνώρισαν και τα άλμπουμ του Aguaplano (1987) και Parole D’Amore Scritte a Machina (1990). Επίσης, κομμάτια του ακούστηκαν σε αρκετές ταινίες τη δεκαετία του ‘90 και στα ‘00s. Μακριά από μόδες και τάσεις, με τη βραχνή, ψιθυριστή φωνή του, δεν υπήρξε ποτέ «κανονικός» τραγουδιστής αλλά ερμηνευτής, πιστός σε μια αισθητική βασισμένη σε κλασικές φόρμες: στη μεγάλη ιταλική παράδοση ως προς τη μελωδία και την παράδοση της τζαζ ως προς την ερμηνεία. Στο χώρο του Ηρωδείου τον 70χρονο συνθέτη και πιανίστα θα συνοδεύει η συμφωνική ορχήστρα της ΕΡΤ σε μουσική διεύθυνση του Bruno Fontaine, αποδίδοντας ιδανικά τα κομμάτια του.