Όταν παραδινόμαστε στην αλήθεια

Όταν παραδινόμαστε στην αλήθεια Facebook Twitter
0

Η Νένα Μεντή μόνη της, δίχως άλλους ηθοποιούς επί σκηνής, μας τράβηξε μέσα στον κόσμο μιας απίστευτης προσωπικότητας. Της ηθοποιού-στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, της οποίας στίχους μελοποίησαν αλλά και «χρησιμοποίησαν» μεγάλοι επώνυμοι συνθέτες του παλιού καλού λαϊκού τραγουδιού.

Πέρα από τη συγκλονιστική ζωή και τη συναισθηματική ευφυΐα της Ευτυχίας, πέρα από το άψογο κείμενο, τη μοναδική ερμηνεία και τα απέριττα σκηνικά, η Νένα Μεντή μας καθήλωσε με φωνή δυνατή, γεμάτη καθαρότητα και οδύνη, φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με το βαθύ διχασμό που δημιούργησε στη σύγχρονη (ελληνική και μη) τέχνη το αδηφάγο «Εγώ» του καπιταλισμού.

Αισθάνομαι ότι η Νένα Μεντή και οι συνεργάτες της, μετά από χρόνια, άναψαν μια μικρή φλόγα συνειδητότητας στην ψυχή του ελληνικού θεάτρου.

Όταν η αλήθεια ουρλιάζει μπροστά στα μάτια μας, είναι αδύνατο να μην παραδοθούμε σε αυτήν.

Αυτό το επιβεβαίωσε η δυνατή βροχή στο τέλος της παράστασης.

Βροχή, χειροκρότημα, κάθαρση, ένωση.

Μπράβο
Μπράβο
Μπράβο!!!

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ