Ρομποτική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης στο Κέντρο Αριστείας του Metropolitan General

Από τη βαθύτερη κατανόηση της δημιουργίας των κηλών, στο 19ο αιώνα, μέχρι σήμερα έχει συντελεστεί επανάσταση στο πεδίο της χειρουργικής θεραπείας, με τη ρομποτική τεχνολογία να κατέχει πλέον πρωτεύοντα ρόλο. Το μεγάλο ενδιαφέρον για τη βουβωνοκήλη, όπως ονομάζεται ο τύπος κήλης που εμφανίζεται στη βουβωνική περιοχή, δικαιολογείται απόλυτα από τη μεγάλη συχνότητα εμφάνισης της πάθησης. Το 25% του πληθυσμού θα εμφανίσει βουβωνοκήλη κάποια στιγμή στη ζωή του, με τους άνδρες να κατέχουν τη μερίδα του λέοντος, με αναλογία 9:1 έναντι των γυναικών.

Πώς δημιουργείται η βουβωνοκήλη

Κοινό χαρακτηριστικό όλων των περιπτώσεων βουβωνοκήλης αποτελεί η προβολή τους μέσω ενός χάσματος που δημιουργείται σε κάποιο ευένδοτο σημείο του κατώτερου μυϊκού τοιχώματος της κοιλιάς. H αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση, σε συνδυασμό με μια γενετικά συνήθως καθορισμένη αδυναμία του κοιλιακού τοιχώματος στο επίπεδο του βουβωνικού καναλιού, επιφέρει χαλάρωση ή ρήξη των μυϊκών μαζών, με αποτέλεσμα τη δημιουργία του χάσματος. Από εκείνο το σημείο κάποιο ενδοκοιλιακό σπλάχνο, συνήθως τμήμα εντέρου ή λιπώδους ιστού, εξέρχεται του τοιχώματος και εμφανίζεται ως μια ψηλαφητή διόγκωση κάτω από το δέρμα της περιοχής.

Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνισή της

Δεδομένου ότι μια βουβωνοκήλη μπορεί να εμφανιστεί χωρίς να συντρέχει ιδιαίτερος λόγος, ορισμένες φορές είναι δύσκολο να προσδιοριστούν τα ακριβή αίτια της πάθησης. Εκτός από τη γενετική προδιάθεση, που σχετίζεται με τη μειωμένη ανθεκτικότητα του κοιλιακού τοιχώματος και την αδυναμία στη συνδεσμολογία των μυοαπονευρωτικών πετάλων, σημαντικότεροι παράγοντες κινδύνου θεωρούνται εκείνοι που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση, όπως η απότομη άρση βάρους, η παχυσαρκία, ο χρόνιος βήχας ή το φτάρνισμα, η βαριά χειρωνακτική εργασία, η παρουσία υγρού στην κοιλιά, η υπερτροφία του προστάτη και η εγκυμοσύνη.

Τα συμπτώματα και η διάγνωση

Οι περισσότερες βουβωνοκήλες εμφανίζονται χωρίς συμπτώματα, ειδικά στο αρχικό τους στάδιο. Η πλειονότητα των ασθενών διαπιστώνει τυχαία την ύπαρξη μιας μικρής διόγκωσης στη βουβωνική χώρα. Σε άλλες περιπτώσεις περιγράφεται ένα αιφνίδιο άλγος στην περιοχή μετά την απότομη άρση βάρους και στη συνέχεια διόγκωση. Όσο το μέγεθος μιας βουβωνοκήλης μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου, εμφανίζονται ορισμένα ακόμη συμπτώματα, τα οποία περιλαμβάνουν αίσθημα βάρους, που μπορεί να αντανακλά στο όσχεο, και αίσθηση δυσφορίας, καύσου ή ηλεκτρικού ρεύματος στην περιοχή, έως ότου ο ασθενής ξαπλώσει, ώστε να επιτύχει την ανάταξη της κήλης. Η διάγνωση της βουβωνοκήλης, όπως και κάθε μορφής κήλης του κοιλιακού τοιχώματος, γίνεται από γενικό χειρουργό. Αρχικά πραγματοποιείται λήψη πλήρους ιατρικού ιστορικού και στη συνέχεια κλινική εξέταση με ψηλάφηση. Συνήθως αυτό αρκεί για να ολοκληρωθεί η διάγνωση, παρ’ όλα αυτά σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως κριθεί απαραίτητος ο απεικονιστικός έλεγχος της περιοχής.

Χειρουργική θεραπεία

Εξαιτίας της μεγάλης συχνότητας εμφάνισης της πάθησης, υπήρξε από πολύ νωρίς η ανάγκη ανεύρεσης αποτελεσματικών και ασφαλών τεχνικών θεραπείας της βουβωνοκήλης. Είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί πως η αντιμετώπιση της κήλης του κοιλιακού τοιχώματος είναι πάντα χειρουργική. Εκτός από την κλασική ανοιχτή προσπέλαση, οι σύγχρονοι χειρουργοί διαθέτουν ποικιλία εξελιγμένων τεχνικών με στόχο τη μεγιστοποίηση της ασφάλειας, τη μείωση του μετεγχειρητικού πόνου και την ελαχιστοποίηση του τραύματος.

Ενδοσκοπική, εξωπεριτοναϊκή χειρουργική αποκατάσταση (TEP & eTEP)

Πρόκειται για την πιο αρμονική χειρουργική τεχνική στην ελάχιστα επεμβατική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης. Η διαφορά της τεχνικής σε σχέση με την κλασική λαπαροσκοπική τεχνική έγκειται στο ότι η επέμβαση διενεργείται στον στενό χώρο εντός των μυϊκών διαμερισμάτων του κοιλιακού τοιχώματος, χωρίς να υπάρχει επαφή με την περιτοναϊκή κοιλότητα και τα ενδοκοιλιακά σπλάχνα. Ταυτοχρόνως, είναι δυνατή η χρήση μεγάλου πλέγματος, χωρίς να υπάρχει ανάγκη χρήσης καθηλωτικών υλικών. Με αυτόν τον τρόπο η μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς καθίσταται πλήρως ανώδυνη και σύντομη.

Ρομποτική χειρουργική αντιμετώπιση

Οι πιο σύγχρονες εξελίξεις στη χειρουργική αντιμετώπιση της κήλης του κοιλιακού τοιχώματος αναφέρονται στη ρομποτική χειρουργική τεχνική. Κατά τη διενέργεια μιας ρομποτικής χειρουργικής επέμβασης για την αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης, ο χειρουργός δεν στέκεται πάνω από τον ασθενή αλλά χειρίζεται τα ενδοσκοπικά εργαλεία από απόσταση, μέσω μιας ρομποτικής κονσόλας. Τα εργαλεία φέρουν οι αρθρωτοί βραχίονες ενός εξελιγμένου ρομποτικού συστήματος, το οποίο εκτελεί τις εντολές του γιατρού με ακρίβεια χιλιοστού.

Η Kλινική Metropolitan General διαθέτει την πλέον εξελιγμένη μορφή ρομποτικού συστήματος, τη ρομποτική πλατφόρμα DaVinci Xi. Το σύστημα προσφέρει στον χειρουργό απόλυτη ακρίβεια κινήσεων, κάτι που συμβάλλει στην ελαχιστοποίηση του τραυματισμού των γύρω ιστών και στον εκμηδενισμό της απώλειας αίματος. Αυτό σημαίνει πως ο ασθενής μετεγχειρητικά δεν πονάει και αναρρώνει πολύ πιο γρήγορα. Με τη χρήση του Ρομποτικού Συστήματος DaVinci Xi η τεχνική εξωπεριτοναϊκής αποκατάστασης των κοιλιοκηλών (eTEP) μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμη και σε μεγάλες κοιλιοκήλες και να χρησιμοποιηθούν ακόμη μεγαλύτερα πλέγματα, γεγονός που οδηγεί σε καλύτερη, ταχύτερη και πιο ανώδυνη αποκατάσταση.

Ο γιατρός πίσω από το ρομπότ

Ο κ. Χαράλαμπος Σπυρόπουλος είναι γενικός χειρουργός, πιστοποιημένος ως Master Surgeon in Hernia Surgery (κορυφαίος χειρουργός στη χειρουργική κηλών κοιλιακού τοιχώματος) και συν-διευθυντής (program co-director) του πρόσφατα πιστοποιημένου Κέντρου Αριστείας στη χειρουργική αντιμετώπιση ασθενών με κήλη του κοιλιακού τοιχώματος (Center of Excellence in Hernia Surgery) που λειτουργεί στο Metropolitan General. Η πιστοποίηση αυτή από τον διεθνή οργανισμό Surgical Review Corporation αποτελεί μια ανώτατη διάκριση για το Metropolitan General στην παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών υγείας, την οποία έχουν λάβει ελάχιστα νοσοκομεία παγκοσμίως.