Πετυχαίνουν τα αποστειρωμένα Μουντιάλ;

Πετυχαίνουν τα αποστειρωμένα Μουντιάλ; Facebook Twitter
0

Λίγο μετά το τέλος του νικηφόρου αγώνα της εθνικής Ελλάδας, προσπαθούσα να εξηγήσω το νιγηριανό μυστήριο: σίγουρα ο Ρεχάγκελ είχε διορθώσει ορισμένα από τα καταστροφικά λάθη του αγώνα με την Κορέα και το ελληνικό παιχνίδι είχε βελτιωθεί. Γιατί όμως η Νιγηρία έπαιζε ήδη τόσο άσχημα, πριν από τη μοιραία αποβολή του παίχτη της;

Στη Nότια Αφρική δεν είναι πολύ δύσκολο να βρεις κάποιον να ρωτήσεις. Για τις ανάγκες των αγώνων, οι περιοχές γύρω από τα γήπεδα έχουν αποστειρωθεί από τους μικροπωλητές και τους ζητιάνους. Σε ακτίνα μερικών τετραγωνικών χιλιομέτρων δεν συναντάς παρά τουρίστες-οπαδούς ξένων ομάδων, μερικούς ντόπιους λευκούς, λίγους μαύρους νεόπλουτους που έχουν να πληρώσουν το εισιτήριο καθώς και ποδοσφαιρικούς παράγοντες. Τις προάλλες, ένας οπαδός των Άγγλων ονόματι Pavlos κατάφερε να φτάσει μέχρι τα αποδυτήρια και να ζητήσει τον λόγο από τον Μπέκαμ για τα χάλια της αγγλικής ομάδας.

Τον δικό μου ελληνικό σύνδεσμο συνάντησα λίγο μετά στο μικρό αεροδρόμιο της Bluefontaine, της πόλης όπου είχε γίνει ο αγώνας. Είδα μερικούς παράγοντες ντυμένους με πράσινες νιγηριανές φόρμες και ρώτησα έναν απ' αυτούς στα αγγλικά: πού οφείλεται το ότι οι Νιγηριανοί παίκτες, οι οποίοι φημίζονται για τη δύναμή τους, δεν κέρδισαν ούτε μια μάχη από τους Έλληνες, χώρια ότι σωριάζονταν κάθε τόσο από τραυματισμούς; «Έλληνας;», με ρώτησε αμέσως στα ελληνικά. «Κι εγώ Έλληνας είμαι, με λένε Γιάννη Μαστορούδη. Αλλά σήμερα ήμουν διχασμένος, γιατί ο πρόεδρος της Νιγηρίας με έχει διορίσει σύμβουλο της ομάδας. Δεν ξέρω γιατί παίξαμε τόσο άσχημα, αλλά σίγουρα είναι κρίμα για την Αφρική».

Είχα ζήσει το αφρικανικό δράμα το προηγούμενο βράδυ, στη συντριβή της εθνικής Νότιας Αφρικής από την Ουρουγουάη. Παρακολούθησα τον αγώνα σε μια τενεκεδούπολη ενός εκατ. Κατοίκων, που βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά από κέντρο του υπερμοντέρνου Κέιπ Τάουν. Με έξοδα της κυβέρνησης έχουν τοποθετηθεί κερκίδες στο μέσο του πουθενά και απέναντί τους μεγάλες οθόνες που αναμεταδίδουν τους αγώνες. Στο πάνω μέρος της οθόνης είναι γραμμένο: «No ticket? No problem».

Το φθηνότερο εισιτήριο κοστίζει 140 ραντ (περίπου 15 ευρώ), τιμή τσουχτερή, όταν το 43% του πληθυσμού της χώρας ζει με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα. Η είσοδος στα περιφραγμένα κέντρα με τις μεγάλες οθόνες δεν κοστίζει παρά έναν σωματικό έλεγχο από δεκάδες αστυνομικούς, που προηγουμένως έχουν προειδοποιήσει: «Απαγορεύονται τα όπλα, τα ναρκωτικά και το αλκοόλ». Πρόκειται για τις μεγάλες επιδημίες της νοτιοαφρικανικής κοινωνίας μαζί με το AIDS, από το οποίο έχει προσβληθεί το 20% του πληθυσμού.

Η ηγεσία της χώρας έχει επενδύσει πολλά στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Μετά το τέλος του απαρτχάιντ το 1994 και τον εκλογικό θρίαμβο του Νέλσον Μαντέλα, τα βήματα που έγιναν στον τομέα των πολιτικών δικαιωμάτων είναι πολύ σημαντικά. Αλλά η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική που ακολούθησαν οι «μαύρες» κυβερνήσεις αποδείχθηκε καταστροφική: οι κοινωνικές ανισότητες είναι σήμερα μεγαλύτερες απ' ό,τι την εποχή των ρατσιστικών διακρίσεων και κατέλαβαν την πρώτη θέση παγκοσμίως, εκτοπίζοντας τη Βραζιλία.

Αναλαμβάνοντας τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η κυβέρνηση φιλοδοξούσε ακριβώς να συγκολλήσει τη ραγισμένη κοινωνική συνοχή της χώρας. Όλοι έπρεπε να αισθανθούν ξανά Νοτιοαφρικάνοι, υπερήφανοι που η χώρα τους ήταν η πρώτη που ανέλαβε να οργανώσει το απαιτητικό Μουντιάλ στην Αφρική. Με ρώτησαν για την ελληνική εμπειρία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε μια δημόσια συζήτηση, σ' έναν κινηματογράφο του Κέιπ Τάουν. Τους απάντησα ότι είναι καλύτερα να βάζεις γερά θεμέλια σε μια κοινωνία, παρά να χτίζεις στάδια κι έργα βιτρίνας. Κι εμείς υπερήφανοι ήμαστε το 2004. Πέντε χρόνια μετά ήρθε το ΔΝΤ.

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ