Η εξέγερση που κρύφτηκε κάτω απ’ το χαλί

Η εξέγερση που κρύφτηκε κάτω απ’ το χαλί Facebook Twitter
0

Είναι ένα μικρό ξαναγράψιμο της ιστορίας: τους προηγούμενους μήνες και όσο έσβηνε ο απόηχος από τα Δεκεμβριανά, τόσο δυνάμωναν οι φωνές που αφαιρoύσαν από τα περσινά γεγονότα κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο. Με το πέρασμα του χρόνου η όποια δικαιολόγηση της αναταραχής («ε, κάπου έχουν δίκιο και τα παιδιά») έδινε τη θέση της σε μια επιλεκτική παρουσίαση που στεκόταν αποκλειστικά στις καταστροφές οι οποίες σημειώθηκαν στο κέντρο των μεγάλων ελληνικών πόλεων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι καταστροφές σημειώθηκαν: μάλιστα, τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου το βράδυ, μετά τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας και την πλήρη απώλεια του ελέγχου από την αστυνομία, ομάδες διαδηλωτών έσπασαν αδιακρίτως και λεηλάτησαν καταστήματα στο κέντρο της πόλης. Όμως, δεν ήταν αυτό ο περσινός Δεκέμβρης: οι κινητοποιήσεις των νέων επεκτάθηκαν στις συνοικίες των μεγάλων πόλεων και σε όλη την Ελλάδα, η αποχή από τα μαθήματα και οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν μέχρι τις γιορτές αλλά και μετά απ' αυτές. Στη Γλυφάδα οι μαθητές πολιόρκησαν το αστυνομικό τμήμα. Στη Φλώρινα και την Καστοριά έγιναν διαδηλώσεις για πρώτη φορά μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Η ίδια άλλωστε η απώλεια του ελέγχου από την αστυνομία και την κυβέρνηση εκείνο το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου προσδιορίζει και τον χαρακτήρα των γεγονότων: ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν ένα ξέσπασμα οργής, μια εξέγερση της ελληνικής νεολαίας.

Φυσικά, η υπόθεση δεν μπορούσε να πάει πολύ μακριά. Χωρίς συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους, ακόμη και η καλύτερη εξέγερση του κόσμου θα χάσει κάποια στιγμή τη δυναμική της: στη συγκεκριμένη περίπτωση ούτε το αίτημα της παραίτησης των υπουργών-υπεύθυνων για την Αστυνομία δεν διατυπώθηκε με σαφήνεια. Μετά από δύο 24ωρα παράλυσης από τον φόβο που προξενούσαν τα ανεξέλεγκτα πλήθη έξω από τη Βουλή, η κυβέρνηση ανέκτησε την ψυχραιμία της και προχώρησε σε πολιτικές συμμαχίες τόσο με τον ΛΑΟΣ, που μπήκε για πρώτη φορά επισήμως στο πολιτικό παιχνίδι, όσο και με το ΚΚΕ, το οποίο για το μόνο που ανησυχούσε ήταν μήπως χάσει την εκλογική του πρωτοκαθεδρία στους ψηφοφόρους που ψηφίζουν Αριστερά.

Το ΠΑΣΟΚ είχε ήδη φροντίσει να πάρει αποστάσεις τόσο από την αστυνομία όσο και από βίαιες εκδηλώσεις, ώστε να καρπωθεί εκλογικά την αναταραχή χωρίς να χρεωθεί τις καταστροφές, και ο ΣΥΝ, το μόνο κόμμα που δεν έκρυβε τη συμπάθειά του για τους διαδηλωτές, αναγκάστηκε να βάλει νερό στο κρασί του όταν δέχθηκε τα συνδυασμένα πυρά της ιδιότυπης κυβερνητικής συμμαχίας και των ΜΜΕ.

Όμως, ακόμη και αυτοί που θεωρούν ότι πέρυσι τέτοια εποχή κάποιοι τρελάθηκαν και άρχισαν να διαδηλώνουν και να σπάνε καταστήματα, θα έπρεπε να προσπαθήσουν να καταλάβουν τις αιτίες της τρέλας. Γιατί υπάρχει εξήγηση για το γεγονός ότι από όλες τις χώρες της Ευρώπης ή την Αμερική οι νέοι εξεγέρθηκαν στην Ελλάδα, με αφορμή τη δολοφονία Γρηγορόπουλου και την ατιμωρησία της Αστυνομίας. Οι Έλληνες μαθητές είναι υποχρεωμένοι να υποστούν ίσως το πιο καταπιεστικό και στρεσογόνο σύστημα μέσης εκπαίδευσης στον κόσμο, που μετά από πολύ σκληρές εισαγωγικές εξετάσεις οδηγεί στην έρημο των ελληνικών πανεπιστημίων, τα οποία μαστίζονται εδώ και χρόνια από μια παρατεταμένη κρίση και υποβαθμίζονται συνεχώς.

Σαν να μην έφτανε η υποκρισία ενός συστήματος που οι μεγάλοι κάθε πολιτικής απόχρωσης έχουν βαφτίσει δωρεάν «δημόσια εκπαίδευση» ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για το πλήρως ιδιωτικοποιημένο καθεστώς των φροντιστηρίων, οι Έλληνες νέοι μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον συνεχούς κοινωνικής, οικολογικής και πολεοδομικής υποβάθμισης, που έχει επιβληθεί από ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και διαιωνίζεται από το πομπώδες και ψεύτικο κύκλωμα των ΜΜΕ. Ενώ στα τηλεοπτικά παράθυρα παρελαύνουν δισεκατομμύρια σκανδάλων για τα οποία κανείς δεν πληρώνει ποτέ τον λογαριασμό, για πρώτη φορά μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η νέα γενιά των -700 ευρώ καλείται να ζήσει χειρότερα απ' ό,τι οι γονείς της. Οι νέοι εξεγείρονται γιατί τους υποχρεώνουν να ζήσουν σε ένα γκρίζο περιβάλλον χωρίς ελπίδα.

Καμία από τις αιτίες που κάνουν μια κοινωνία να βράζει από θυμό δεν έγινε προσπάθεια να διορθωθεί. Η κυβέρνηση Καραμανλή ξεκίνησε διάλογο για το εκπαιδευτικό σύστημα που σταμάτησε λόγω εκλογών. Οι συνθήκες εργασίας δεν βελτιώθηκαν, οι ένοχοι των σκανδάλων αμνηστεύθηκαν με το κλείσιμο της Βουλής. Αντί να αλλάξουν πολιτική, οι αντιπαθείς τράπεζες έφτιαξαν σιδερένια ρολά για τις βιτρίνες, σε περίπτωση που προκύψει νέα επιδημία καταστροφικής τρέλας σαν κι αυτή του Δεκέμβρη. Οι ένοχοι έκρυψαν τις αιτίες κάτω από το χαλί, νομίζοντας βλακωδώς ότι έλυσαν και το πρόβλημα.

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ