Τις μέρες που ολόκληρη η χώρα ασχολιόταν με το νέο εθνικό θέμα, τον τρόπο που θα διοργανωθούν τα ντιμπέιτ, τα οποία ποτέ δεν κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα, ένας φίλος αναγνώστης μού έστειλε την παρακάτω επιστολή:
Aγαπητέ κύριε Κούλογλου,
Σας γράφω ως εκπρόσωπος των γονέων του 2ου Δημοτικού Βρεφονηπιακού Σταθμού Βούλας, για να εκθέσω το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και να ζητήσω τη βοήθεια σας.
Πρόκειται για νέο βρεφονηπιακό σταθμό που ίδρυσε ο Δήμος Βούλας και ο οποίος είχε προγραμματιστεί να λειτουργήσει στις 5 Οκτωβρίου 2009. Στο σταθμό έχουν εγγραφεί 60 παιδάκια και όλοι οι γονείς είχαμε ενημερωθεί για την ημερομηνία έναρξης.
Στις 9/9/09, όμως, ενημερωθήκαμε ότι έχουν ανασταλεί οι νέες προσλήψεις νηπιαγωγών και έτσι, σε περίπτωση αυτοδύναμης κυβέρνησης, ο σταθμός θα λειτουργήσει στις 5 Νοεμβρίου 2009.Σε περίπτωση δε μη αυτοδυναμίας, η ημερομηνία λειτουργίας είναι άγνωστη!
Δεν πρόκειται μόνο για το τεράστιο εξωτερικό χρέος, την κατάσταση της Οικονομίας ή την διάλυση της Υγείας. Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία αφήνει τη χώρα μια από τις πιο ανίκανες κυβερνήσεις από την Τουρκοκρατία και μετά: η ζωή περισσοτέρων από 50 παιδιών και των οικογενειών τους να εξαρτάται από το αν οι κάλπες της 4ης Οκτωβρίου θα βγάλουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Το εξοργιστικό είναι ότι την ίδια στιγμή που δεν διορίζονται νηπιαγωγοί με πρόσχημα τις εκλογές, εκεί που ήθελαν να διορίσουν τα κατάφεραν μια χαρά: μέχρι τα μέσα του Σεπτέμβρη έφυγαν με προορισμό διάφορα γραφεία Τύπου ελληνικών πρεσβειών μια σειρά υπαλλήλων που μετατέθηκαν την τελευταία στιγμή.
Απολίθωμα του παρελθόντος, τα γραφεία Τύπου στις πρεσβείες του εξωτερικού προκαλούν μια τεράστια αιμορραγία συναλλάγματος στο ελληνικό Δημόσιο: την εποχή του Ίντερνετ δεκάδες υπάλληλοι πληρώνονται με χιλιάδες ευρώ τον μήνα για να διαμένουν στο εξωτερικό, μεταφράζοντας άρθρα ξένων εφημερίδων. Πρόκειται για μια απίστευτη σπατάλη που συνεχίζεται για χρόνια, εν γνώσει των αρμοδίων και του πρωθυπουργού, που την ίδια στιγμή το παίζει αυστηρός και νοικοκύρης, ζητώντας το πάγωμα μισθών και συντάξεων. Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά: τις προάλλες ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Χ. Μαρκογιαννάκης κατέθεσε στο Συμβούλιο Επικρατείας σχέδια προεδρικών διαταγμάτων, με τα οποία νομιμοποιούνται και συνταξιοδοτούνται υποχρεωτικά στα 60 (!) οι αγροφύλακες που είχε προσλάβει η κυβέρνηση παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ. Μόλις τον Ιούνιο η ίδια κυβέρνηση είχε προαναγγείλει την αύξηση κατά 5 έτη των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών που εργάζονται στο Δημόσιο και στα Σώματα Ασφαλείας, για να εξισωθούν με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των ανδρών.
Με κλειστή τη Βουλή, ο ανεκδιήγητος κ. Μαρκογιαννάκης πήγε να λύσει το πρόβλημα μέσω του Συμβουλίου Επικρατείας, από το οποίο οι κάτοικοι της Βούλας ζητούν να παρέμβει για να λυθεί το πρόβλημα του βρεφονηπιακού σταθμού. Το γράμμα τους καταλήγει:
«Ζητάμε να εξαιρεθούν από τον νόμο (για την απαγόρευση προσλήψεων την προεκλογική περίοδο) και οι νηπιαγωγοί για παιδιά προσχολικής ηλικίας... Εκτός εάν προτίθεται η κυβέρνηση να φιλοξενήσει τα δίχρονα και τρίχρονα παιδιά μας στου Μαξίμου, μέχρι να ανοίξει ο σταθμός...».
Τους προτείνω ακριβώς αυτό. Να πάνε με τα καρότσια και τα παιδιά έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, ζητώντας να αναλάβει το baby sitting ο κ. Καραμανλής. Θα δούμε τότε αν θα έχει μεγαλύτερη επικοινωνιακή αξία μια τέτοια συμβολική κίνηση από μια θεατρινίστικη απάντηση στα ντιμπέιτ.
σχόλια