Ακόμα κι αν ο ιός σκότωνε «μόνο» ηλικιωμένους, γιατί μας φαίνεται ΟΚ αυτό;

Ακόμα κι αν ο ιός σκότωνε «μόνο» ηλικιωμένους, γιατί μας φαίνεται ΟΚ αυτό; Facebook Twitter
Είναι σα να διαγράφουμε όλα τα άλματα που έχει κάνει η επιστήμη στον τομέα της μακροβιότητας και σα να τοποθετούμε αμετάκλητα στους πολίτες δεύτερης κατηγορίας μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων, θέτοντας έτσι ένα πολύ κακό προηγούμενο όσον αφορά και σε άλλες κοινωνικές ομάδες στο κοντινό μέλλον.
5

«Δεν είναι μόνο οι ηλικιωμένοι: Ακόμα και νεότεροι ενήλικες προσβάλλονται από τον κορωνοϊό». Αυτή ήταν η επικεφαλίδα της «έκτακτης είδησης» που εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα του ειδησεογραφικού δικτύου NBC κάποια στιγμή την προηγούμενη εβδομάδα. Ήταν σα να λέει ότι αν αφορούσε μόνο τους γέρους, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να κοιμόμαστε ήσυχοι εμείς οι υπόλοιποι.

Ακόμα κι αν η πρόθεση του άρθρου δεν ήταν αυτή, μεγάλο μέρος του κοινού ένιωσε ξαφνικά έντονη αναστάτωση μαθαίνοντας ότι τα δύο-τρίτα των κρουσμάτων αφορούν άτομά κάτω των 65 ετών, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών, από τη στιγμή που μέχρι και πριν λίγες μέρες ακούγαμε ότι το 80% των θυμάτων στην Κίνα ήταν από 60 ετών και πάνω και ότι στην Ιταλία ο αντίστοιχος μέσος όρος ηλικίας των νεκρών ήταν τα 81 χρόνια.

Γιατί μας φαίνεται οτι είναι ΟΚ όταν πεθαίνουν οι ηλικιωμένοι;

Όλοι μας θα πεθάνουμε φυσικά και ο θάνατος σε μεγάλη ηλικία (πλήρης ημερών που λέμε) είναι το καλύτερο σενάριο που μπορούμε να ελπίζουμε.

Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι άνθρωποι όμως δεν είναι ετοιμοθάνατοι. Σύμφωνα με την πρόσφατη σχετική μελέτη του Πανεπιστημίου Stanford, το ρίσκο θανάτου που αντιμετωπίζει τον επόμενο χρόνο ένας μέσος 70χρονος άντρας είναι μόλις 2% και το αντίστοιχο ποσοστό για μια 89χρονη γυναίκα είναι 4%. Συνεπώς, σχόλια του τύπου «ήταν κοντά στην έξοδο έτσι κι αλλιώς» δεν δείχνουν μόνο παντελή έλλειψη ακόμα και της πιο στοιχειώδους ευαισθησίας, αλλά είναι και απολύτως ανακριβή.

Όλοι μας θα πεθάνουμε φυσικά και ο θάνατος σε μεγάλη ηλικία (πλήρης ημερών που λέμε) είναι το καλύτερο σενάριο που μπορούμε να ελπίζουμε. Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι άνθρωποι όμως δεν είναι ετοιμοθάνατοι. Σύμφωνα με την πρόσφατη σχετική μελέτη του Πανεπιστημίου Stanford, το ρίσκο θανάτου που αντιμετωπίζει τον επόμενο χρόνο ένας μέσος 70χρονος άντρας είναι μόλις 2% και το αντίστοιχο ποσοστό για μια 89χρονη γυναίκα είναι 4%.

Και μας βλάπτουν όλους. Όπως δήλωσε πρόσφατα και ο γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, κάποιες χώρες ανταποκρίθηκαν αργά στην απειλή του ιού επειδή θεώρησαν ότι αποβαίνει θανατηφόρος αποκλειστικά σχεδόν στις πολύ μεγάλες ηλικίες, «για τις οποίες δεν αξίζει να πάρουμε δραστικά μέτρα για τον περιορισμό του». Το γεγονός ότι πολλοί επιφανείς ηγέτες κρατών που ανήκουν και οι ίδιοι σ΄ αυτή την ηλικιακή ομάδα φάνηκαν να συμμερίζονται αυτήν την ψευδή αντίληψη, καταδεικνύει μια από τις θεμελιώδεις αλήθειες του ηλικιακού ρατσισμού: ότι υποστηρίζεται ακόμα και από ηλικιωμένους ανθρώπους, γεγονός εξαιρετικά επιζήμιο τόσο για την προσωπική όσο και για την δημόσια υγεία.

Η ειδησεογραφία εξάλλου και τα social media τις τελευταίες μέρες είναι γεμάτη από διάφορα απότοκα αυτής της νοοτροπίας με πιο χαρακτηριστικό ίσως το βάναυσο meme "Boomer Remover" ως προσδιορισμό του ιού (ο οποίος μας απαλλάσσει από την ηλικιακή κατηγορία των "boomers").

Αυτή η αντιμετώπιση των ηλικιωμένων στον καιρό του Covid-19 έχει πολύ σημαντικές αρνητικές προεκτάσεις. Είναι σα να διαγράφουμε όλα τα άλματα που έχει κάνει η επιστήμη στον τομέα της μακροβιότητας και σα να τοποθετούμε αμετάκλητα στους πολίτες δεύτερης κατηγορίας μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων, θέτοντας έτσι ένα πολύ κακό προηγούμενο όσον αφορά και σε άλλες κοινωνικές ομάδες στο κοντινό μέλλον.

Όταν αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους ως τίποτε περισσότερο από ένα αμάλγαμα ηλικίας και διάγνωσης, χάνουμε εντελώς την ανθρώπινη διάσταση, την ανθρωπιά τους. Την περασμένη εβδομάδα στην κλινική που εργάζομαι, συνάντησα μια 87χρονη με προβλήματα στην καρδιά, στο συκώτι, στην σπονδυλική στήλη, στις αρθρώσεις, στο αίμα – το είδος του ασθενή δηλαδή που κάποιοι γιατροί αναφέρονται ως «ερείπιο» ("train wreck").

Τέτοιοι χαρακτηρισμοί απαξιώνουν όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της ζωής της ασθενούς: ότι μόλις πρόσφατα αποσύρθηκε από την διεύθυνση μιας υπηρεσίας κοινωνικών παροχών, ότι με έκανε να γελάω φωναχτά πολλές φορές κατά την επίσκεψή μου στον θάλαμό της, ότι οι συγγενείς και οι φίλοι της την περιγράφουν ως το πιο δυνατό άτομο που έχουν γνωρίσει ποτέ.

Έχουμε την επιλογή είτε να υποβαθμίζουμε τους ηλικιωμένους είτε να τους στηρίζουμε. Φροντίζοντάς τους, διαμορφώνουμε το ίδιο το μέλλον μας.

Με στοιχεία από τους New York Times

Στήλες
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια
Γενικα διακρινουμε μια συμπαθεια τελευταια για την τριτη ηλικια που μεχρι προτινος κονταροχτυπιοταν με τις μαγκουρες οταν της εκοβαν τη συνταξη κ ετρωγαν δακρυγονα.Ξαφνικα εισπρατουν στοργη που μονο απο τα εγγονια τους εβλεπαν,ενω παραλληλα το ηλικιακο οριο παει στα 72.Μηπως σιγα σιγα προαγονται σε "παραγωγικοι" πολιτες?
Kανεις σοβαρος ανθρωπος δεν ειπε οτι "ειναι ενταξει που πεθαινουν κυριως ηλικιωμενοι".Αλλα να σκεφτομαστε οτι η φυση δεν ειναι ταινια του Χολυγουντ που ολα δουλευουν για λογαριασμο μας.Αν λοιπον σκεφτει κανεις οτι ο ιος της λεγομενης Ισπανικης γριπης (που πριν εκατο ακριβως χρονια ξεκληρισε γυρω στα 30 εκατομμυρια ανθρωπους ΜΟΝΟ στην Ευρωπη), ειχε "προτιμηση" στις ηλικιες 20 - 40, μπορει να πει κανεις (με ολο το σεβασμο στους ανθρωπους που χανονται), "και παλι καλα"...
@Ηρόστρατος, ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος (ο μεγαλύτερος πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας) άρχισε το 1914 και τελείωσε Νοέμβρη του 2018.Η ισπανική γρίπη ξεκίνησε τον Γενάρη του 2018 (10 μήνες ΠΡΙΝ λήξει ο πόλεμος) και έσβησε περίπου το 1920.Για τα δικά μας δεδομένα, αυτό σημαίνει ότι από το 2016 μέχρι τον Νοέμβριο του 2020 (θα) μαίνεται ένας παγκόσμιος πόλεμος τον οποίο δεν έχει πάρει πρέφα κανένας - εκτός από εσένα.Μαζί με εσένα όλοι όσοι συγκρίνουν τα σώβρακα με τις γραβάτες και υποστηρίζουν ότι "έλα μωρέ, τι ισπανική γρίπη, τι covid, τι λωζάνη, τι κοζάνη όλα ίδια είναι, όλα μέσα στην φύση είναι".Δεν θέλω να γράψω πολλά, γιατί το θέμα του άρθρου είναι άλλο, είναι πολύ σωστό και δεν θέλω να μετατοπίσω την κουβέντα αλλού.Αλλά όποιος μπερδεύει την φύση με τον covid και φέρνει εντελώς άσχετα παραδείγματα, είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου.Δεν με ενοχλείς εσύ προσωπικά, δεν έχω κάτι μαζί σου. Αλλά με αντιλήψεις σαν την δική σου, θα μας θερίσει ο covid (ή ο επόμενος που περιμένει στην ουρά) και εμείς στο νεκροκρέβατο θα υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα των ολιγαρχών λέγοντας "έλα μωρε όλα φυσικά είναι, πάρε την ισπανική γρίπη για παράδειγμα".Υ.Γ. Οταν χτύπησε η ισπανική γρίπη, η νεολαία ήταν στα χαρακώματα και στα νοσοκομεία. Οταν χτύπησε ο covid, η νεολαία ήταν στο φεησμπουκ και στο ινσταγκραμ. Ολα ίδια είναι, όλα συγκρίσιμα είναι και - προπαντός - όλα μέσα στην φύση είναι.Υ.Υ.Γ. Για να μείνω στο θέμα του άρθρου: Το ερώτημα "φύση ή όχι" είναι θεμελιώδες.Γιατί αν πρόκειται για φύση, τότε α) δεν έχουμε ευθύνες και β) δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για το ότι ο covid "προτιμάει" τις μεγάλες ηλικίες (έτσι νομίζουμε μέχρι τώρα τουλάχιστον).Αν όμως στην ύπαρξη του covid ΔΕΝ πρόκειται για φύση;;;;;;