Όσα χρειάζεται να ξέρουμε για την τέχνη του Γκωγκέν σε 5 λεπτά

Όσα χρειάζεται να ξέρουμε για την τέχνη του Γκωγκέν σε 5 λεπτά Facebook Twitter
Yellow Christ (Αυτοπροσωπογραφία, 1890-1891), Photo Credit: Musée d'Orsay, Παρίσι.
1

Τι θα ήταν ο Γκωγκέν, αν από τη ζωή του έλειπε η παράξενη, σχεδόν θανατηφόρα συνάντηση με τον Βαν Γκογκ; Ποιος θα ήταν; Ίσως παρέμενε ένας όχι και τόσο επιτυχημένος χρηματιστής, ίσως ο Βαν Γκογκ ζούσε για λίγο περισσότερο, ίσως δεν έφταναν ποτέ μέχρι τα μάτια μας τα αποτελέσματα της ολοζώντανης τέχνης και των δύο.

Κοσμικός, φιλόδοξος, χαρισματικός και κυρίως αυτοδίδακτος, ο Πωλ Γκωγκέν, θα παρατήσει τα πάντα στα 35 του και σπρωγμένος από τον Πισσαρό θα πιάσει τα πινέλα επηρεασμένος από την ιμπρεσιονιστική τεχνοτροπία: αυτό το ρεύμα που αρχικά θα τον ενθουσιάσει, θα το εγκαταλείψει με βδελυγμία σχεδόν, αναζητώντας πιο καθαρούς τρόπους για να φτάσει στα βαθύτερα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Στα 1886, τα ταξίδια του στη Βρετάνη, τον Παναμά και τη Μαρτινίκα, θα τον βάλουν σε σκέψεις για τον δυτικό τρόπο ζωής, τόσο ώστε 5 χρόνια αργότερα θα αφήνει για πάντα πίσω του την Ευρώπη με προορισμό την Ταϊτή, μακριά από την προσποίηση και τις υπεκφυγές της τέχνης του καιρού του, πιο κοντά στον αυθόρμητο τρόπο έκφρασης και σκέψης.

Βέβαια, είχε προηγηθεί μία περίοδος βαθιάς κατάθλιψης και φυσικά η συγκατοίκηση του με τον εξίσου ταλαιπωρημένο από την απόγνωση της ψυχικής νόσου Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Δύο χρόνια πριν την οριστική απόφαση του να εγκαταλείψει την Ευρώπη και τις ανέσεις της, είχε προηγηθεί μία καθοριστική για την ψυχοσύνθεση και την τέχνη του Γκωγκέν, νύχτα: στις 24 Δεκεμβρίου, στην κάμαρα τους στην Αρλ, μετά από έντονη λογομαχία, ο Βαν Γκογκ επιτίθεται στον Γκωγκέν και στη συνέχεια κόβει το αυτί του. Ο ένας οδηγείται στο ψυχιατρείο και ο άλλος στην περιπλάνηση. Ο ένας διοχετεύει τη φρενίτιδα του στο κίτρινο και ο άλλος επιχειρεί να εξηγήσει τα όσα συνέβησαν με φλογερά αντινατουραλιστικά κόκκινα.

Από τις Γυναίκες της Ταϊτής (1891) μέχρι το  Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε; (1897), ο Γκωγκέν με το χρώμα προσπαθεί να ξορκίσει τον θάνατο και όσα τον καλούν, να ξεπεράσει μία απόπειρα αυτοκτονίας και να εξηγήσει όσα μόνο η Τέχνη μπορεί. Ο ίδιος για το συγκεκριμένο έργο, σε σχετική ερμηνευτική του επιστολή θα γράψει: «Τελείωσα ένα φιλοσοφικό έργο με αυτό το θέμα που μπορεί να συγκριθεί με τα Ευαγγέλια»…

Γεννιέται σαν σήμερα, το 1848 και πεθαίνει στο νησί Μαρκέσας της Πολυνησίας το 1903. Φτωχός, μόνος και άρρωστος.

Η ολοζώντανη περιγραφική, κάποτε άγρια και κάποτε περίεργα τρυφερή τέχνη του ακολουθεί στο παρακάτω video.

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK ΔΕΥΤΕΡΑ «Love Actually»: η συνήθεια που έγινε λατρεία έκλεισε τα 20 χρόνια

Οθόνες / «Love Actually»: Η συνήθεια που έγινε λατρεία έκλεισε τα 20 χρόνια

Σαν σήμερα πριν από είκοσι χρόνια έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη η λονδρέζικη χριστουγεννιάτικη κομεντί που εξελίχθηκε σε απαραίτητη χριστουγεννιάτικη προβολή για εκατομμύρια σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μουσική / Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας στον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Μιχάλη Γελασάκη το 2009, όπου μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τα «αδικημένα» τραγούδια της, τους νέους, τους φραγκοφονιάδες της γενιάς της και αφηγείται την ιστορία του τραγουδιού το «Μπαρ το ναυάγιο», που δεν ήταν μπαρ! Δημοσιεύεται στo Lifo.gr για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Κάθριν Χέμπορν: Η σταρ των μεγάλων αντιφάσεων

Σαν Σήμερα / Κάθριν Χέπμπορν: Η σταρ των μεγάλων αντιφάσεων

Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό της στις 29 Ιουνίου του 2003 σε ηλικία 96 ετών, η Κάθριν Χέπμπορν παραμένει η εμβληματικότερη κινηματογραφική μορφή αυταπάρνησης και αδιαφορίας για το ασύλληπτης διάρκειας status της, υπονοώντας πως ήταν καταδικασμένη να γίνει, και να πεθάνει, σταρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια