Σε 40 εκατομμύρια χρόνια οι άνθρωποι έχουμε εξελιχθεί και αλλάξει πολύ, τα σκαθάρια σκαραβαίοι δεν έχουν αλλάξει σχεδόν καθόλου. Αυτό σημαίνει ότι είχαν κάποιου είδους νοημοσύνη πολύ πριν αποκτήσουμε εμείς. Ήταν, για παράδειγμα, οι πρώτοι μαχητές. Οι πρώτοι χημικοί μαχητές του κόσμου ήταν τα σκαθάρια σκαραβαίοι. Έχουν μια παλιά γνώση που εμείς χάσαμε με την εξέλιξή μας. Αυτός είναι και ο λόγος που τα αποκαλώ τους «πιο παλιούς υπολογιστές», την «πιο παλιά μνήμη του κόσμου». Μην ξεχνάτε ότι είμαστε πολύ ευάλωτοι, οι σκαραβαίοι επιβίωσαν από πολλές καταστροφές στον πλανήτη, από τις οποίες εμείς δεν θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε. Νομίζω ότι τα ζώα είναι οι καλύτεροι γιατροί και φιλόσοφοι του κόσμου. Χρειάζεται να τα μελετήσουμε καλά για να αρχίσουμε να προοδεύουμε ξανά.
Ο θεατής μερικές φορές είναι σαν ζώο, είναι σαν να ξυπνάς τα ένστικτά του, επειδή στο πλαίσιο του πολιτισμού μερικές φορές τα ένστικτα περιορίζονται και είναι υπό έλεγχο. Ναι, ως καλλιτέχνης ελπίζεις ότι θα αλλάξεις τους ανθρώπους, κοιτάζεις τη συμπεριφορά τους, τον τρόπο που σκέφτονται, τον τρόπο που αισθάνονται το σώμα τους. Ναι, είναι κάτι που εύχομαι, ναι, και νομίζω ότι είναι μια έντονη επιθυμία για ομορφιά.
Οι άνθρωποι σήμερα συνήθως παρερμηνεύουν τους όρους «θεατρικό» και «θέατρο». «Θεατρικό» είναι το σημείο απ' όπου κοιτάζεις τα πράγματα. Η λέξη «θεατρικό» μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια εγκατάσταση ή στον τρόπο που παρουσιάζεις τα γλυπτά σου, επειδή κάνεις το κοινό να τα βλέπει από μια πεπερασμένη απόσταση ή πεπερασμένα σημεία. Φυσικά, στο θέατρό μου με ενδιαφέρουν πολύ ο τρόπος που το κοινό βλέπει την παράσταση και ο ορισμός του χώρου. Και φυσικά, ως visual artist, με τον ίδιο τρόπο δημιουργώ μια έκθεση.
Λαμβάνω πολλές προσκλήσεις μέσω υπολογιστή και Ίντερνετ στο γραφείο μου για εκθέσεις και performances και συνήθως λέω «όχι», επειδή όταν οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να με επισκεφτούν και να μου μιλήσουν, να συζητήσουν μαζί μου και να με κοιτάξουν στα μάτια... Εννοώ, αυτό που έχω ανάγκη είναι κάποιου είδους μυρωδιά που χρειάζομαι ως καλλιτέχνης και, πάλι, είναι σαν να κάνεις σεξ. Το να κάνεις σεξ με ένα εικονικό πράγμα, με έναν υπολογιστή, δεν είναι και τόσο ενδιαφέρον. Το να αισθάνεσαι και να κάνεις πραγματικό σεξ σωματικά και πνευματικά είναι κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον. Νομίζω ότι ζούμε με τους καλύτερους υπολογιστές της φύσης, τα μυαλά μας. Το πιο σέξι μέρος του σώματός μας είναι το μυαλό μας, το πιο σέξι που μπορεί να βρει αυτός ο υπολογιστής. Πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι αληθινά avant-garde.
Με ιντριγκάρουν τα πολιτικά, φιλοσοφικά και κοινωνικά νοήματα των σωματικών μας υγρών. Ζούμε σε μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι έχουν γίνει άοσμοι. Μυρίζουμε όμως, ιδρώνουμε. Δεν είναι καθόλου κακό αυτό. Οι γυναίκες έχουν περίοδο κάθε τόσο, κι όμως οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συνδυάζουν την έμμηνο ρύση με ένα γαλάζιο υγρό από τις διαφημίσεις της Always. Αυτό σημαίνει ότι η κοινωνία μας είναι ακόμη γεμάτη ταμπού. Η Καθολική Εκκλησία θεωρεί το αίμα της περιόδου κάτι κακό, αλλά από επιστημονικής πλευράς είναι κάτι πολύ υγιές – είναι σημάδι ζωτικότητας. Προσπαθώ με τις έρευνές μου να ανακαλύψω γιατί για την πλειονότητα των ανθρώπων το αίμα είναι κάτι αρνητικό. Ως νεαρός,είχα γοητευτεί από το πέος και το σπέρμα μου. Ξέρεις πώς μοιάζει το σπέρμα κάτω από ένα μικροσκόπιο; Τι απίστευτος βιολογικός αγώνας συμβαίνει μέσα σε αυτές τις σταγόνες; Είναι ένα ολόκληρο σύμπαν. Ασχολούμαι με αυτά τα θέματα επειδή είμαστε ιδιαίτερα όμορφα ζώα. Υπάρχει πολλή γνώση να ανακαλύψουμε στο αίμα, στο δέρμα, στα κόκαλα, στο σπέρμα μας, στο νερό. Για μένα, όλα είναι οργανικά και πολύ φυσικά. Όταν όμως οι άνθρωποι τα κοιτάζουν απ' έξω, τα θεωρούν βρόμικα, αλλόκοτα και προκλητικά.
Λόγω του αυτοσχεδιασμού, οι ηθοποιοί μπορούν να πιστέψουν ότι έχουν ανακαλύψει κάτι από μόνοι τους. Είναι περήφανοι για τον εαυτό τους και δουλεύουν καλύτερα – λάμπουν. Είναι πολύ σημαντικό για τους ηθοποιούς να πιστεύουν ότι πάνω στη σκηνή είναι οι ήρωες μιας αρχαίας τραγωδίας. Είναι όμορφο. Και προφανώς έχω κι εγώ μάθει πολλά από αυτούς.
Ως καλλιτέχνης, πρέπει να είμαι δικτάτορας. Είναι το μόνο επάγγελμα της δυτικής κοινωνίας που μου το επιτρέπει. Συνήθως πρέπει να λέω «όχι, όχι, όχι, όχι, όχι, όχι, ναι, όχι, όχι, όχι, όχι, όχι, ναι». Θέτω τους κανόνες, σχεδιάζω τη δομή. Οι ηθοποιοί μου γίνονται πιο όμορφοι όταν γίνομαι δικτάτορας. Να έχεις όμως κατά νου ότι ποτέ δεν τους πιέζω να ξεπεράσουν κάποια συγκεκριμένα όρια. Προτείνω καταστάσεις και αυτοί –αν αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους σοβαρά– αποφασίζουν αν θα συνεχίσουν με δική τους βούληση. Όλοι οι σοβαροί καλλιτέχνες πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτή την απόφαση.
Η ομορφιά είναι πολύ σημαντική για μένα. Τη χρειάζομαι. Είναι κάτι που μπορεί να υπάρχει έξω από κάθε είδους ιδεολογία ή αισθητική, οι οποίες μπορούν να κατασκευαστούν. Η ομορφιά είναι μια αρμονική, πάλλουσα ακολουθία, ανεξάρτητη από ηθικές και αισθητικές κατευθυντήριες οδηγίες. Είναι ελευθερία, σαν μια πεταλούδα που πεθαίνει όταν την αρπάξεις από τα φτερά της.
Το άρθρο από την έντυπη έκδοση της LIFO
σχόλια