Η ψυχική υγεία βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης. Όροι όπως άγχος, κατάθλιψη, burn-out και τραύμα έχουν περάσει στην καθημερινή μας γλώσσα, συχνά όμως χωρίς να συνοδεύονται από πραγματική κατανόηση. Μιλάμε περισσότερο, αλλά ακούμε λιγότερο. Εκφραζόμαστε, αλλά σπάνια σταματάμε για να αφουγκραστούμε τι πραγματικά μας συμβαίνει και τι μας λέει το σώμα μας όταν η ψυχή σιωπά.
Οι γιορτές, μια περίοδος που φέρνει χαρά και σύνδεση, λειτουργούν συχνά ως μεγεθυντικός φακός για τις εσωτερικές μας εντάσεις. Aπώλειες, ανεκπλήρωτες σχέσεις, παιδικές μνήμες και παλιά τραύματα επιστρέφουν, άλλοτε ως συναίσθημα και άλλοτε ως σωματικό σύμπτωμα. Εκεί, στο όριο μεταξύ ψυχικού και σωματικού γεννιούνται κρίσιμα ερωτήματα: πότε η θλίψη γίνεται κατάθλιψη; Πότε ο ψυχικός πόνος μεταφράζεται σε νόσο; Και πώς μπορεί μια κρίση να αποτελέσει αφετηρία για αλλαγή;
Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Ο μηχανιστικός άνθρωπος - Σιωπές της ψυχής, ρωγμές του σώματος» (εκδόσεις Παπαδόπουλος) συνομιλούμε με τον ψυχίατρο και ψυχαναλυτή Σάββα Σαββόπουλο για τη βαθιά σχέση ψυχής και σώματος, για το τραύμα που «παγώνει» τον ψυχισμό αλλά και για το τι σημαίνει, τελικά, να είσαι καλά σε έναν κόσμο που δεν σου επιτρέπει εύκολα να σταθείς, να νιώσεις και να ακούσεις τον εαυτό σου.
