Υιοθεσία στα 17: Πώς μια έφηβη βρήκε την οικογένεια που έψαχνε μια ζωή

Υιοθεσία στα 17: Πώς μια έφηβη βρήκε την οικογένεια που έψαχνε μια ζωή Facebook Twitter
Η 17χρονη Άσλεϊ (στη μέση) βρήκε την οικογένεια που έψαχνε
0

Έχοντας φτάσει πια στα 17 της, η Άσλεϊ Λακάς είχε σταματήσει πλέον να ελπίζει ότι θα βρει την οικογένεια που ήλπιζε. Πόσο πιθανή ήταν η υιοθεσία μιας έφηβης; Κι όμως, αυτό που δεν τολμούσε να ονειρευτεί, συνέβη.

Μέχρι τα 17 της, η Άσλεϊ δεν είχε ένα σταθερό σπίτι. Μετακομίζοντας διαρκώς, από τους γονείς της σε συγγενείς και από εκεί σε ανάδοχες οικογένειες, έχει πάει σε 19 διαφορετικά σχολεία. Όμως, στις 20 Ιανουαρίου, βγαίνοντας από μια δικαστική αίθουσα στην Οτάβα, ήταν πλέον επίσημα μέλος μιας νέας οικογένειας.


Τώρα, στα 17 της, βγήκε από δικαστήριο στην Οτάβα ούσα επίσημα μέλος μιας νέας οικογένειας. «Δεν μπορώ να το πιστέψω. Ήθελα να κλάψω», είπε περιγράφοντας στο BBC τα συναισθήματά της.


Η νέα μητέρα της Άσλεϊ, η Αμάντα Τζετ Νοξ δήλωσε πως η υιοθεσία ήταν τεχνικά μια μόνιμη κηδεμονία, που επέτρεψε στην έφηβη να κρατήσει το δικό της επίθετο. «Έχει σχέση με τους γονείς της. Απλά δεν ήταν δυνατόν να ζήσει μαζί τους. Οπότε, συνεργαστήκαμε με την Άσλεϊ για να δημιουργήσουμε μια κατάσταση στην οποία είναι πραγματικά ευτυχισμένη», εξήγησε.

Πώς βρήκε τη νέα της οικογένεια

Η αρχή για την Άσλεϊ έγινε όταν γνώρισε την Αλέξις στο σχολείο. Αυτή έμελλε να γίνει η πρώτη φίλη που είχε ποτέ στη ζωή της, αλλά και τελικά να γίνει αδελφή της.


«Για πρώτη φορά ένιωσα να συνδέομαι με κάποιον. Ήταν η πρώτη φίλη που είχα. Μετακόμιζα τόσο πολύ, που φοβόμουν να συνδεθώ με οποιονδήποτε. Ποτέ δεν είχα πάει στο σπίτι κάποιου άλλου, οπότε όταν πήγα στο σπίτι της Αλέξις ήμουν τόσο φοβισμένη. Παρακαλούσα "ας έχω έναν φίλο για πάντα". Και ήμουν τόσο τυχερή που απέκτησα αδελφή», δήλωσε η Άσλεϊ.


Χάρη στην καλή σχέση που είχε αναπτύξει με την Αλέξις, αλλά και εξαιτίας των κακών εμπειριών τις από τις ανάδοχες οικογένειες, έγινε το επόμενο βήμα. «Έκλαιγα κάθε ημέρα και έκανα ό,τι μπορούσα για να φύγω από εκεί, αλλά κανένας δεν με βοηθούσε», περιέγραψε η 17χρονη. Όταν η Αλέξις την είδε να κλαίει, της είπε ότι αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη και πως θα ρωτούσε τις δύο μητέρες της αν μπορεί η Άσλεϊ να ζήσει μαζί τους. «Πίστευα ότι αυτό ήταν αδύνατο. Ποιος θα έπαιρνε μια έφηβη που πήγαινε από τη μία ανάδοχη οικογένεια στην άλλη;».


Η Αλέξις όχι μόνο κράτησε την υπόσχεσή της και μίλησε με τις δύο μητέρες της, αλλά ουσιαστικά άνοιξε την πόρτα του σπιτιού στην Άσλεϊ. «Η Αλέξις μας είπε ότι η Άσλεϊ έπρεπε να έρθει να ζήσει μαζί μας. Είπε ότι χρειαζόταν μια οικογένεια, ένα σπίτι. Ο μεγαλύτερος γιος μας, ο Άερικ που ήταν 21 τότε, σκόπευε να πάει να ζήσει μόνος του, οπότε θα είχαμε διαθέσιμο δωμάτιο. Έτσι, όταν έφυγε, έπειτα από τέσσερις ημέρες ήρθε η 'Ασλεϊ», περιέγραψε η Αμάντα Τζετ Νοξ.

«Είσαι σπίτι»


Αυτή η μετακόμιση ήταν από τις πιο συγκινητικές στιγμές στη ζωή της Άσλεϊ. «Δεν το πίστευα. Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω. Τόσο πολλοί έφηβοι που ξέρω πασχίζουν. Ήμουν από τους λίγους τυχερούς που υιοθετούνται. Χρειάζεσαι αγάπη και φροντίδα και χωρίς αυτά είναι δύσκολο να ζήσεις. Όταν μπήκα το δωμάτιό μου ήταν τόσο όμορφο. Είχαν βάλει μια κορνίζα στον τοίχο που έλεγε "είσαι σπίτι". Μου άλλαξαν τη ζωή».

Στην πορεία, κινήθηκαν οι διαδικασίες προκειμένου να γίνει επίσημα μέλος της οικογένειας η Άσλεϊ. Πέρα από το τυπικό όμως, υπήρξε και η στιγμή που η Άσλεϊ αισθάνθηκε πραγματικά την Αμάντα και τη Ζόι- τις δύο μητέρες της οικογένειας- ως δικές της μαμάδες.


«Όταν πρωτοήρθε, μας ρώτησε πώς θα έπρεπε να μας φωνάζει. Της είπα ότι μπορούσε να μας λέει "μαμά" όπως όλοι οι άλλοι, ή απλά Αμάντα και Ζόι. Ήθελα να νιώσει ότι ήταν το ίδιο με τα άλλα μας παιδιά, αλλά δεν ήθελα να πιέσω. Έχει μια μαμά και είναι αξιαγάπητη. Δεν θέλαμε να βλάψουμε αυτή τη σχέση», εξήγησε η Αμάντα και παραδέχθηκε ότι συγκινήθηκε πολύ όταν την άκουσε να τη φωνάζει «μαμά» για πρώτη φορά.

«Την πρώτη φορά το ένιωσα λίγο περίεργο, γιατί έχω μαμά και μπαμπά. Ήταν παράξενο να χρησιμοποιώ αυτές τις λέξεις για άλλους δύο ανθρώπους. Αλλά φαινόταν τόσο σωστό. Ποτέ δεν είχα φυσιολογική ζωή. Ήθελα ένα μόνιμο μέρος με ανθρώπους που ενδιαφέρονται για εμένα και με αγαπούν. Και το κάνουν. Με δέχθηκαν με χαρά και αυτό με κάνει πραγματικά ευτυχισμένη», δήλωσε από την πλευρά της η Άσλεϊ.

Πολιτισμός
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους

Εικαστικά / Μια μεγάλη εικαστική έκθεση αφιερωμένη στο γυναικείο στήθος

Στη Βενετία και στο Palazzo Franchetti μια έκθεση αφηγείται την «περιπέτεια» ενός σημείου της γυναικείας ανατομίας που έχει κατανοηθεί και αναπαρασταθεί στην τέχνη, τη διαφήμιση, τη μόδα, σε όλους τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
NEWSROOM