14.5.2009 Κορίτσι στην πόλη Τα παιδιά που είναι στο κόμμα ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ 14.5.2009 «Μύρισε θυμάρι και βασιλικό, λάμπει το φεγγάρι μες στον ουρανό, της κληρονομιάς εμείς συνεχιστές, στην κορυφή και πάλι, πάλι νικητές. Από το μνήμα έβγα, ψαρέ ξύπνα αδικοχαμένε αητέ, δες τη γαλάζια τη γενιά που ‘γινε ασπίδα και φωτιά κόντρα στο δόλο και τη βιά». ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
7.5.2009 Κορίτσι στην πόλη Tα μικροαστικά ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ 7.5.2009 Το Κορωπί είναι από αυτές τις παράξενες περιοχές που, όπως όλα τα Μεσόγεια, αναπτύχθηκαν ξαφνικά, με τη δημιουργία του αεροδρομίου. Επικρατεί το χάος: ανάμεσα σε ελαιώνες, ταβερνάκια και μάντρες που πουλάνε τζάκια και πλακάκια,συναντάς πλέον σομόν πολυκατοικίες και θηριώδη κτίρια ηλεκτρονικών καταστημάτων. ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
7.5.2009 Αθήνα Κτίρια φεύγουν ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ 7.5.2009 Άδειες κατεδάφισης, σινεμά και μπαρ που αγαπήσαμε φεύγουν. Ευτυχώς όμως υπάρχουν και καλές ειδήσεις για νέες αφίξεις. ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ
30.4.2009 Αθήνα Το δέντρο του Ιούδα ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ 30.4.2009 Αληθινές ιστορίες για τους μεταλλικούς σκελετούς της πόλης και την επιτακτική ανάγκη να τραγουδήσεις κάτι από Pet Shop Boys. ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ
30.4.2009 Κορίτσι στην πόλη Α' Νεκροταφείο ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ 30.4.2009 Το Α' Νεκροταφείο είναι κοντά στο σπίτι μου, αλλά δεν πάω πολύ συχνά και το αποφεύγω αργά το απόγευμα. Την ώρα που δύει ο ήλιος, πίσω από τα μαρμάρινα φτερά των αγαλμάτων, ένα ελαφρύ αεράκι, σαν χάδι στο σβέρκο, μπορεί να σε κάνει να ανατριχιάσεις ολόκληρος. ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
15.4.2009 Αθήνα Αθήνα ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ 15.4.2009 Σήμερα είμαι το «κακό παιδί», the bad guy. Έχω αφήσει τις δουλειές στη μέση και κάποιες δεν τις έχω καν ξεκινήσει, προσπαθώ να μην αγχώνομαι πολύ και κάτι τέτοιες μέρες ξαναγίνομαι 17, όταν πάντα υπήρχε κάτι καλύτερο από το να διαβάσεις τα μαθήματα της «δέσμης» ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ
15.4.2009 Κορίτσι στην πόλη Tαξική διαφορά ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ 15.4.2009 Έχουμε καταλήξει να ταξιδεύουμε έξω και να αισθανόμαστε τελείως ηλίθιοι - οι μαλάκες της Ευρώπης με άθλιες υπηρεσίες, καμιά απολύτως καταναλωτική συνείδηση και πανάκριβες τιμές. Αλλά, όλα κι όλα, στις τιμές των ταξί ας γίνουμε Ευρώπη. ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
9.4.2009 Κορίτσι στην πόλη Κωνσταντίνου και Ελένης ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ 9.4.2009 Μέχρι την τελευταία στιγμή σκεφτόμουνα «Να πάω; Να μην πάω; Να πάω; Να μην πάω;». Ήρθα χάρη στην Κ., που επέμενε να έρθουμε γιατί θα ήταν εδώ ένας τύπος που της άρεσε. ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
9.4.2009 Αθήνα Αθήνα ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ 9.4.2009 Γράφαμε τις προάλλες για τη μοντέρνα πολυκατοικία της λεωφόρου Συγγρού που «μπαρούτιασε» στα γεγονότα του Δεκεμβρίου. Στο 50, λίγο πιο πάνω από το μετρό, στην απόχρωση της τερακότας. ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ
2.4.2009 Αθήνα Αθήνα ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ 2.4.2009 Νέο πλήγμα για τα Εξάρχεια η τραμπούκικη επίθεση πριν δύο Σάββατα σε μπαρ της πλατείας που έκανε το έγκλημα να επιτρέψει σε γκέι πελάτες του να διασκεδάσουν. ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ
2.4.2009 Κορίτσι στην πόλη Άχαρη Κυριακή ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ 2.4.2009 Κυριακή μεσημέρι, σε ταβέρνα στη Βούλα. Καθόμαστε δίπλα στην ατραξιόν του μαγαζιού: ένα μεγάλο ενυδρείο που πιάνει όλο τον τοίχο. Δέκα παιδάκια έχουν πάθει παράκρουση «με τα ψαράκια» - χοροπηδάνε και ουρλιάζουν και τα δέκα μαζί. ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
26.3.2009 Κορίτσι στην πόλη Χίλια εννιακόσια ενενήντα εφτά ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ 26.3.2009 Έχω καιρό να έρθω σε τέτοιο κλαμπ, και με αυτό εννοώ κλαμπ που θυμίζει την παραλιακή στα τέλη της δεκαετίας του '90 - όχι ότι την πρόλαβα και πολύ, αλλά κάτι θυμάμαι. Τα συστατικά είναι όλα εδώ: μαύροι λακαρισμένοι τοίχοι, κόκκινα φώτα, σειρήνες, ουρλιαχτά, VIP section και ημίγυμνες χορεύτριες με δαντελωτά εσώρουχα πάνω σε υπερυψωμένες πλατφόρμες. ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
26.3.2009 Αθήνα O Τζο Ντασέν στο Μοναστηράκι ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ 26.3.2009 Μια γενιά περπατάει ανάμεσα σε σπασμένες βιτρίνες και ακούει για πρώτη φορά Τζο Ντασέν. ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ
19.3.2009 Κορίτσι στην πόλη Γειτονιά ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ 19.3.2009 Καθώς προχωράω προς το ταμείο φορτωμένη με γιαούρτια, ακούω το μουλλωχτό διάλογο της κοπέλας πίσω από το ταμείο με τον τύπο που φορτώνει τα καφάσια. «Aυτή είναι Αλβανίδα, μην της μιλάς» της ψιθυρίζει. ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
19.3.2009 Αθήνα Αθήνα ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ 19.3.2009 Μικρός πίστευα ακράδαντα ότι η Αθήνα ήταν μια καταπληκτική πόλη. Θυμάμαι πολύ καλά το αίσθημα αυτάρκειας και υπεροχής μέχρι και τα χρόνια του λυκείου. Η Νέα Σμύρνη, η γειτονιά της παιδικής μου ηλικίας, ήταν ένας επίγειος παράδεισος και δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι μπορεί να υπήρχε πιο όμορφο μέρος στον κόσμο. ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ
12.3.2009 Κορίτσι στην πόλη Kιθαρίστας ή ντράμερ; ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ 12.3.2009 Ξυπνάω, αλλά δεν θέλω να σηκωθώ. Θα μείνω εδώ από κάτω για πάντα, θα κοιτάω το πράσινο μοτίβο του παπλώματος και θα σκέφτομαι ότι δεν έχω λεφτά να πληρώσω τη ΔΕΗ. Εγώ, που κορόιδευα τους πάντες που βολεύονταν να μένουν με τους γονείς τους με αντάλλαγμα ένα πιάτο λαχανοντολμάδες. ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
12.3.2009 Αθήνα Αθήνα ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ 12.3.2009 Έχουμε μόλις προσγειωθεί στον Ελευθέριο Βενιζέλο και στο αυτοκίνητο ο 13χρονος γιος της Ειρήνης κάνει μια ερώτηση που με πληγώνει: «δηλαδή τα Τίρανα είναι πιο ωραία από την Αθήνα;» ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ
5.3.2009 Αθήνα Αθήνα ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ 5.3.2009 Πετάω από Άμστερνταμ Αθήνα και συζητάμε, συζητάμε, συζητάμε. Πάνω από τα σύννεφα, εκεί που όλα είναι ακίνητα και αιώνια. Και ξαφνικά, εκεί που καταλαβαίνω ότι αρχίζουμε και κατεβαίνουμε, ρίχνω μια μηχανική ματιά στο παράθυρο. Και καταλαβαίνω πως είμαστε πάνω από την Πάρνηθα. ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ
5.3.2009 Κορίτσι στην πόλη No 11 ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ 5.3.2009 Σήμερα ζούμε το τέλειο τεμπέλικο Σάββατο. Τρώμε, πίνουμε καφέ και μετά περιφερόμαστε σαν χαμένοι στη άδεια Αθήνα, περπατάμε πάνω κάτω τη Σταδίου, λέγοντας βλακείες και χαζεύοντας τις βιτρίνες πίσω από τις χαραμάδες μέχρι που πάει 10 το βράδυ. ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
26.2.2009 Αθήνα Αθήνα ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ 26.2.2009 Βλέποντας από ψηλά το Γκάζι σκέφτομαι (ξανά) τους ουρανοξύστες. Όλη η χάρη του παλιού εργοστασίου είναι οι αιχμές του, οι καμινάδες και τα τρία αεριοφυλάκια. ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟ
