Τον Κωνσταντίνο Βήτα τον ξέρουμε κυρίως από τη μουσική του, ωστόσο η δραστηριότητά του στα εικαστικά είναι ένα κομμάτι δημιουργίας που τον χαρακτηρίζει εξίσου. Ξεκίνησε το 2005, όπου παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη και έκτοτε έχει συνεργαστεί με σύγχρονους δημιουργούς από όλο το φάσμα των τεχνών.
Τον Ιούλιο του 2025, στο πλαίσιο του προγράμματος 2025 του θεσμού του υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός», παρουσίασε την έκθεση «Ο Χώρος και η Μνήμη» στο ιστορικό Παβιγιόν Πικιώνη, νυν «π», στους Δελφούς, σε επιμέλεια Κίκας Κυριακάκου, την οποία πλαισίωσε με ένα ακουστικό live. Για τη δημιουργία της βασίστηκε σε 11 ποιήματα της ανθολογίας «Ο δύσκολος θάνατος» (1946-1974) του σημαντικού ποιητή του Μεσοπολέμου Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου.
Ο Κωνσταντίνος Βήτα ανέφερε σχετικά με τον τρόπο που εργάστηκε, αντλώντας έμπνευση από το έργο του Ασλάνογλου: «Διαβάζοντας τα ποιήματά του δημιουργήθηκε μέσα μου η ανάγκη να φτιάξω κάποιες εικόνες. Ο ποιητικός του λόγος μετατρέπεται σε έναν χώρο νοσταλγίας, απώλειας και συνειδητοποίησης, που αντανακλά την ψυχή της σύγχρονης Ελλάδας».
Η Κίκα Κυριακάκου, από την πλευρά της, εξέλαβε κάθε έργο «ως βαθιά προσωπικό και μελετημένο αλλά και οικείο συνάμα. Συνιστά μια μεμονωμένη ιστορία, παραπέμπει σε σεκάνς ονείρου. Ένα στιγμιότυπο διάρκειας ψηγμάτων του δευτερολέπτου, το οποίο όμως δεν λειτουργεί καθόλου αποσπασματικά. Αντίθετα, αποκρυσταλλώνεται και συνυφαίνει μια ολοκληρωμένη ιστορία, ο δημιουργός της οποίας επιλέγει, για τους δικούς του λόγους, να απομονώσει το συγκεκριμένο σημείο και να το αποκαλύψει σε εμάς».
Το ομότιτλο φιλμ του σκηνοθέτη Ηλία Μαδούρου αποτύπωσε την έκθεση και το live στους Δελφούς, διατηρώντας έτσι και τον Χώρο, και τη Μνήμη.
