Η Μπέλα Χαντίντ νοσηλεύεται ξανά, αντιμετωπίζοντας τις επιπτώσεις που επιφέρει στον οργανισμό της, η νόσος του Lyme.
Μέσω Instagram, τόσο το supermodel όσο και η μητέρα της, Γιολάντα Χαντίντ, ανήρτησαν μια σειρά από φωτογραφίες της Μπέλα, στο νοσοκομείο.
Στη δική της μακροσκελή ανάρτηση, η Γιολάντα Χαντίντ έστειλε το δικό της μήνυμα για τον δύσκολο αγώνα της κόρης της και μιλά για τον δικό της πόνο, ως μητέρα.
«Όπως θα καταλάβετε, βλέποντας την Μπέλα μου να αγωνίζεται σιωπηλά, ένιωσα μια βαθιά απελπισία μέσα μου. Η αόρατη αναπηρία της χρόνιας νευρολογικής νόσου του Lyme είναι δύσκολο να εξηγηθεί ή να κατανοηθεί από οποιονδήποτε. Προσπαθώ να δίνω το παράδειγμα στην πορεία μας με τη νόσο του Lyme, αλλά ο δικός μου πόνος δεν μπορεί να συγκριθεί με το να βλέπω το μωρό μου να υποφέρει» γράφει στην αρχή.
«Μετά από πολλά χρόνια, σταμάτησα να μοιράζομαι την προσωπική μου ιστορία, επειδή χρειαζόμουν μια ουσιαστική αλλαγή, χρόνο για να επικεντρωθώ στη θεραπεία μου, αντί να απορροφώ τις απόψεις των άλλων για την πορεία μου», συνέχισε στη σπάνια δημόσια εξομολόγησή της, η Γιολάντα Χαντίντ.
«Ελπίζω σύντομα να μοιραστώ μαζί σας και με την κοινότητα 'Lyme' ό,τι έχουμε μάθει και τα μέρη που έχουμε επισκεφτεί, μόλις τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αντανακλούν τη νίκη μας».
Απευθυνόμενη στην κόρη της Μπέλα Χαντίντ, η μητέρα της, έγραψε:
«Στην όμορφη Bellita μου:
Είσαι ασταμάτητη και θαρραλέα.
Κανένα παιδί δεν πρέπει να υποφέρει από μια ανίατη χρόνια ασθένεια.
Θαυμάζω το θάρρος σου και την προθυμία σου να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι για την υγεία σου, παρά τα αποτυχημένα πρωτόκολλα και τις αμέτρητες αποτυχίες που έχεις αντιμετωπίσει.
Δεν υπάρχουν λόγια αρκετά μεγάλα για να περιγράψουν το σκοτάδι, τον πόνο και την άγνωστη κόλαση που έχεις ζήσει από τη διάγνωσή σου το 2013. Δεν ζούσες πραγματικά, έμαθες να υπάρχεις μέσα στη φυλακή του δικού σου παράλυτου εγκεφάλου. Είμαι τόσο περήφανη για την μαχητική σου φύση. Δεν είσαι μόνη, υπόσχομαι να σε υποστηρίζω σε κάθε βήμα, όσο καιρό κι αν πάρει.
Πέρασες έναν ακόμη μήνα θεραπείας και ξέρω ότι ο Θεός είναι καλός, τα θαύματα συμβαίνουν κάθε μέρα. Προσεύχομαι για την ταχεία ανάρρωσή σου, αγάπη μου.
Αυτή η ασθένεια μας γονάτισε, αλλά πάντα ξανασηκωνόμαστε. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για καλύτερες μέρες, μαζί.
Είσαι survivor...
Σ' αγαπώ τόσο πολύ, σκληρή μου πολεμίστρια».
