ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και όλα μου φταίνε.Αυτό.

Είμαι απογοητευμένος και μόνος... Κι έτσι θα μείνω για πάντα. Κι είναι κρίμα. Δεν έχει νόημα να γράψω ή να πω και να αναλύσω κάτι παραπάνω. Έτσι κι αλλιώς όταν το κάνω κι αυτό, ο καθένας ό,τι θέλει καταλαβαίνει, κάτι δικό του και πάντα μακριά από την αλήθεια μου.

Νομιζω πως αισθανόμαστε ότι πρέπει να χωρίσουμε αλλά κανεις δεν θέλει να το παραδεχθει... Εγώ προσωπικά είχα μια σχέση απο την οποία όταν έφυγα πληγώθηκα πολύ... Δημιούργησα μια νέα σχέση έπειτα που κρατάει 1 χρόνο και κάτι μέχρι σήμερα, και νιώθω οτι παλι τα πραγματα δεν είναι καλά. Νιώθω δυστυχία που δε μπορω να κρατήσω μια καλή και υγιής σχέση με κάποιον. Που επέλεξα πάλι το λάθος άνθρωπο, ο οποίος δε μπορεί να με στηρίξει στους στόχους μου και με κανει να νιώθω συνέχεια οτι είμαστε σε αντίθετα στρατόπεδα.. Προσπαθώ να καλλιεργήσω το "εμείς " σε αυτή τη σχέση και εκείνος βάζει πάντα το "εγώ". Που θεωρεί ότι τα πραγματα πρέπει παντοτε να γίνονται με το δικο του τρόπο χωρίς να υπολογίζει τα δικά μου θέλω. Γιατί είναι τόσο δύσκολες οι σχέσεις? Γιατί το σ αγαπώ λέγεται έτσι ελαφρά τη καρδία? Αφού άνθρωπε μου δεν είσαι έτοιμος και ώριμος να δεσμευτεις να υποχωρήσεις να συμβιβαστεις να γευτεις τα καλά μιας σχέσης γιατί υποσχεσαι να είσαι ο άνθρωπος μου?Γιατί να πληγωνεις παίρνοντας πίσω όλα αυτά που έχεις πει? Ο όρκος είναι βαρύ πράγμα αμα δεν εχεις καρδιά να τον στηρίξεις. Και το σ'αγαπω είναι ιερή λέξη και μη το σκορπίζεις γιατί κάποιοι το πιστεύουμε... Δώστε μου λίγη δύναμη, την έχω ανάγκη.

Πώς να κατηγορήσεις κάποιον επειδή απλά δεν ένιωσε όσα θα ήθελες εσύ να νιώσει;

Ολα ξεκινησαν απο τον γάμο του ξαδερφου. Με το ετσι θελω οι γονεις μου αποφασισαν να μη παω (δεν ενημερωθηκα ποτε) και ενημερωσαν κι ολας το σοι. Ο λογος; απο μια ατακα του πατερα μου, καταλαβα. Η ατακα ηταν "δεν θα την εχουμε συνεχεια απο πισω μας'. Αρχικά να διευκρινίσω οτι δεν ειμαι απο πισω σε κανεναν. το γεγονος οτι ειμαι 28χρονων και ελευθερη δεν συνεπαγεται οτι δεν μπορω να παω σε ενα γαμο με τους γονεις μου. ομως φυσικα οι γονεις μου δεν το "εγκρινουν" αυτο. ναι οκ ζουμε σε κλειστη κοινωνια αλλά ενταξει sorry κι ολας που δεν παντρευτικα καποιον μονο και μονο για να μην ειμαι μονη μου. Λες και ειμαι καμια ηλικιωμενη που δεν έχει στον ηλιο μοιρα και που περασε η μπογια της. δλδ ενταξει για ποιον λογο θα επρεπε να κανω κατι που θελω. επελεξα να σπουδασω, να μορφωθω απο το να παντρευτω και να γινω μανα. Ετυχε να ειμαι 28χρονων και ελευθερη, οχι απο επιλογη απλα ετυχε. που ειναι το κακο απορω; ολη τους η συμπεριφορα με στεναχωρησε και δυστυχως επειδη μενουμε στο ιδιο σπιτι αυτο το κανει ολο και χειροτερα. ναι ναι το σκεφτηκα να μετακομίσω αλλα με 250 ευρω το μηνα που βγαζω απο την 4ωρη απασχοληση που απέκτησα πριν 2 μήνες μετά από 8μήνες άνεργη πως θα ζήσω; Δεν μπορώ να καταλαβω γιατι μου λενε συνεχεια να βρεις καποιον,μη εισαι μονη σου, ριξε λιγο στα στανταρς σου κτλ. και με το λεγε λεγε δυστυχως εμπλεξα με εναν που με εκανε την ζωη μου κολαση ή αν θέλετε να πουμε δεν ηταν καταλληλος για μενα αλλα ουτε για καμια! Δεν εχω τρελες απαιτησεις και δεν ψαχνω ουτε καποιο μοντελο απλα δεν ετυχε να βρω και δυστυχως ναι ολο αυτο μου δημιουργει "προβλημα". εμενα δεν με πειραζει που ειμαι μονη μου αλλα πειραζει ολο το περιβαλλον μου (γονεις, φιλοι, συγγενης κτλ). Σκεφτομαι παραλογά; Γιατι αντιδρούν έτσι; 3 μέρες τώρα κλείνομαι στο δωματιο μου και κλαιω, στεναχωριεμαι που μου συμπεριφερονται ετσι, που δεν με θεωρουν "σωστη" κορη. Αχχχχ θα βρω καποιον που θα μου ταιριαζει και μια δουλεια που θα μπορω να συντηρω τον εαυτο μου και δεν θα με ξαναδουν γιατι θα κάνω την δικη μου οικογενεια, την οικογενεια που δεν είχα ποτε γιατι δυστυχως αυτό το γεγονος που ανεφερα ειναι ενα απο τα πολλα που συμβαίνουν κατα καιρους.

Δεν γίνεται να αγαπάς κάποιον από την πρώτη εβδομάδα ΝΟΜΟΣ

Με το σηριαλ Μαρια η ασχημη. Την πρωτη φορα που επαιξε δεν το εβλεπα συνεχεια γιατι πηγαινα σχολειο αλλα πανω κατω ξερω τι εγινε. Τωρα που παιζει σε επαναληψη εχω πορωθει. Ταυτιζομαι γιατι κι εμενα ετσι μου φαιρονται ολοι, σαν σκουπιδι λογω της εξωτερικης μου εμφανισης, αισθανομαι οτι υπαρχει και καποιος αλλος που τα περασε ολα αυτα και παιρνω κουραγιο.

Θελω αλλαγες στη ζωη μου! Θελω ευχαριστα πραγματα, καταστασεις ,εμπειριες,ανθρωποι..ανθρωποι χαρουμενοι αισιοδοξοι, γεματη θετικοτητα,αγαπη,καλοσυνη ,ορεξη για ζωη !πως τα καταφερα ετσι ρε γαμωτο? αντι να αλλαξουν τα πραγματα χειροτερα εγιναν ..ισως καμια φορα φτανουμε πατο για σηκωθουμε μετα ποιο δυνατοιμε παρηγορει να σκεφτομαι οτι ολα ειναι προσωρινα και ολα ειναι πιθανα..ισως απο τη μια στιγμη στην αλλη, απο τη μια μερα στην αλλη τα πραγματα να αλλαξουν..ηθελα το καλυτερο επεσα ομως στα χειροτερα..λενε οτι για ολα καποιος λογος υπαρχει, καποιο μαθημα να παρουμε ,ολα ειναι για καλο

Οι μακροχρονιες σχεσεις απαιτουν συνεχη προσπαθεια. Και οσο και αν προσπαθεις να διατηρεις αμειωτο το ενδιαφερον της συντροφου σου, οσο και αν προσπαθεις να κανεις διαφορετικα πραγματα μαζι της, μετα απο 5 χρονια σχεσης ειναι σχεδον απιθανο να μη σου εχει λειψει το φλερτ με αλλες. Αλλωστε, ο ερωτας δεν κραταει για παντα και επισης υπαρχουν πολλοι πειρασμοι γυρω μας. Οποτε, οσο κ αν αγαπας την κοπελα σου, σιγουρα θα υπαρχουν στιγμες που θα νιωθεις οτι εχεις κουραστει κ σιγουρα ειναι πιθανο να σου τραβηξει την προσοχη καποια αλλη(ειδικα οταν εισαι σε νεαρη ηλικια).Οταν λοιπον βρεθεις σε ενα τετοιο διλημμα, πως πρεπει να το χειριστεις? Απ τη μια υπαρχει μια κοπελα, την οποια την αγαπας, ομως απ τη σχεση σας λειπει η ενταση(η οποια κακα τα ψεματα δεν μπορει να επανελθει μετα απο 5 χρονια-δεν γινεται να φιλας την κοπελα σου μετα απο 5 χρονια κ να ανατριχιαζεις, οπως ανατριχιαζες την πρωτη φορα). Και απ την αλλη υπαρχει μια αλλη κοπελα, η οποια ειναι το κατι καινουργιο, γι αυτο και σου τραβηξε την προσοχη. Αυτη λοιπον σου γεννα συναισθηματα που εχεις καιρο να νιωσεις. Σου δημιουργει την αναγκη να φλερταρεις μαζι της και, επειδη την γνωριζεις κ σαν προσωπικοτητα, σε εχει γοητευσει και σε αυτο το επιπεδο. Πιανεις τον εαυτο σου να τη σκεφτεται συχνα και νιωθεις μια ενταση, οταν ειστε στον ιδιο χωρο(λογω δουλειας ειστε αναγκαστικα στον ιδιο χωρο). Αλλα δεν μπορεις να ξερεις αν αυτη η ενταση προερχεται απ' το οτι οντως αυτη η κοπελα σε εχει τρελανει ή αν η ενταση οφειλεται στο οτι απλα εισαι πολυ καιρο δεσμευμενος και σου εχει λειψει το φλερτ με αλλες. Ποια ειναι η λυση λοιπον σε μια τετοια περιπτωση? Χωριζεις, με σκοπο να διεκδικησεις αυτη που σ αρεσει, με κινδυνο αυτη να μην ενδιαφερεται κ να εχεις καταστρεψει "τσαμπα" τη σχεση σου, ή προσπαθεις να εστιασεις στη σχεση σου κ να ξεχασεις την αλλη(πραγμα που δεν ειναι κ πολυ εφικτο εδω που τα λεμε)? Οταν εισαι 24 χρονων αρκει η αγαπη, για να σε κρατησει σε μια σχεση? Μπορει σε γενικες γραμμες να περνας ωραια με τη σχεση σου, ομως οταν λειπει το παθος, η ενταση του πρωτου φιλιου κλπ, τοτε τι κανεις?? Σιγουρα οι περισσοτεροι στην θεωρια λενε οτι δεν αξιζει να διαλυσεις μια σχεση λογω μιας απλης ελξης για μια αλλη κοπελα, ομως στην πραξη βλεπω οτι τα περισσοτερα ζευγαρια(νεαρων ηλικιων) χωριζουν συνηθως πανω στα 4-5 χρονια σχεσης, δηλαδη στο διαστημα που επερχεται για τα καλα η ρουτινα και η "βαρεμαρα". Σπανια δηλαδη ακους καποιον να εχει σταθερη σχεση απ τα 20 μεχρι τα 30. Αρα αυτο σημαινει οτι αυτο που οι περισσοτεροι θεωρουν πιο σημαντικο σε μια σχεση ειναι η ενταση και το παθος παρα η αγαπη?

Ο σύντροφός μου λείπει ένα μήνα, εγώ σε λίγες μέρες αδιαθετώ και καταλαβαίνεται ότι οι κα@@λες εχουν χτυπήσει κόκκινο!!