ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειχα να σε δω 5 χρονια, απο τοτε που χωρισαμε, λογω αποστασης. Τωρα μενουμε στην ιδια πολη, δεν ηξερες οτι εχω μετακομισει εδω. Σε ειδα χτες. Κοκκαλωσα κι ελιωσα ταυτοχρονα. Ο,τι ειχα θαψει μεσα μου με πολυ κοπο αναδυθηκε στην επιφανεια σε δευτερολεπτα.. Εχεις σοβαρη σχεση. Δεν ξερω αν περνας καλα εκει. Μιλουσαμε οι δυο μας με τις ωρες.. Σαν να χαθηκε ο κοσμος γυρω μας. Μιλουσαμε για τα παλια.. Τωρα εγω πες μου τι να κανω; να λιωνω παλι για σενα χωρις να σου εξομολογηθω τιποτα και σου αναστατωσω τη ζωη ή να στα πω ολα κι ο,τι γινει;

Μιλούσα με ένα παιδί για ένα διάστημα και αποφασίσαμε να βγούμε. Γενικότερα δεν είχαμε και συνεχή επικοινωνία από τα μηνύματα καθώς η γνωριμία είναι καλύτερο να γίνεται από κοντά. Βρεθήκαμε κάποιες φορές και πέρναγα πολύ ωραία. Είχαμε ωραία χημεία και η συζήτηση κυλούσε αβίαστα . Από τότε που προχωρήσαμε δεν έχουμε επικοινωνήσει ξανά . Σαν άνθρωπος έχω τεράστιο τοίχος και σκέφτομαι την πιθανότητα έχει ξενερώσει από αυτό. Η να ήθελε μόνο σεξ . Βέβαια και εγώ δεν δείχνω ενδιαφέρον γιατί φοβάμαι μην εκτελώ και πληγωθω.. :/

...που δεν σου ευχήθηκα χθες. Τόσο θράσος έχεις. Και το μόνο που εύχομαι είναι να μην σε ξαναδώ μπροστά μου ποτέ. Ευελπιστώ να μην έρθεις να με ψάξεις ποτέ ξανά. Με αυτήν που χαριεντίστηκες σίγουρα αυτή σου αξίζει. Τσουλάκια και οι δυό σας!

Δεν μου λες τι θες από εμένα με ειλικρίνεια;Και εγώ θα σου απαντήσω...

Παιδιά υπάρχει κάτι πιο όμορφο άπό δυο χέρια που κρατιούνται μεταξύ τους? Για μένα είναι η πιο ουσιαστική σύνδεση που μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους και δύο ανθρώπους γενικότερα. Είναι τέτοια η ζεστασιά που νιωθεις όταν κάποιος σου κρατάει το χέρι..

Δεν υπάρχει ίσως πιο κατάλληλη λέξη. Για μένα. Δεν έχω φράγκο. Και μια δουλειά που νόμιζα ότι θα ξεκινούσα μου την έφαγε η "κολλητή" μου μέσα από τα χέρια. Έχω να κάνω σεξ από τον Οκτώβριο, όχι ότι πιο πριν έκανα κ συχνότερα. Γκομενος ούτε για δείγμα. Άφησα το φοιτητικό μου σπίτι το μόνο μου καταφύγιο και μένω ξανά στην μιζέρη παιδική μου κουκετα μαζί με την αδερφή μου που δεν με αφήνει ούτε να ανοίγω το pc γιατί την ενοχλεί το βράδυ. Γεννήθηκα στην Ελλάδα από ομογενείς γονείς κ όμως προσπαθώ να πάρω ελληνική υπηκοοτητα έξι χρόνια και από ότι δείχνουν όλα δεν πρόκειται να την πάρω στα κοντά. Ξύπνησα ένα πρώι με το αριστερό μου πόδι πρησμενο. Κ έμαθα ότι θα πρηζεται για πάντα γιατί έχω ένα σύνδρομο που λέγεται λεμφοιδημα. Μάλλον είμαι πολύ κακός άνθρωπος. Μάλλον έκανα πολύ κακά πράματα στην προηγούμενη ζωή μου. Και ειλικρινά. Για ποιο λόγο ζω ? 24 χρόνια δυστυχίας και ξεφτίλας είναι αρκετά..

Τον θελωωω πολυ ρε γαμωτο γιατι δεν στελνει;;

Στο πιο όμορφο,καλοσυνατο και γλυκό παληκαρι που γνώρισα τον τελευταίο καιρό..Ήθελα να ξέρω πως είσαι, πως περνάς..μου λείπεις και μακάρι να μπορούσα να σου το πω. Πολύ κακό το ταιμινγκ που γνωριστήκαμε αν και γω από τη μεριά μου θα έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου να μην χαθούμε.Είσαι ότι πιο όμορφο έχω γνωρίσει.Θα σου τα έλεγα έτσι απλά αλλά φοβάμαι μην τρομαξεις. Και επιπλέον δεν γινεται να σε ψάχνω μόνο εγώ.Να είσαι καλά

Είμαι τόσο ευτυχισμένη με τον σύντροφό μου μετά από 6 χρόνια που δεν μπορώ να το πιστέψω. Όλα μας πάνε καλά (με πολύ κόπο μεν, αλλά πλέον όλα έχουν μπει στο δρόμο τους), όμως ακριβώς επειδή είναι όλα τόσο τέλεια φοβάμαι ότι είναι εύθραυστα.Δεν με φοβίζουν οι δυσκολίες. Φοβάμαι μόνο το να μην είμαστε μαζί. Αν είμαστε μαζί, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πάντα.

περπατουσα να παω σπιτι μου,με ακολουθησε περπου 800 μετρα.Ηταν πορτοκαλο καστανο το τριχωμα του.Μυτερα αφτακια και κατι γλυκα γεματα αγαπη ματια.Μπηκα σε 3 μαγαζια και τις δυο φορες καθοταν απο εξω και με περιμενε και οποτε εβγαινα συνεχιζε να με ακολουθει.Του εβαλα νερο και φαγητο.Πηγα σπιτι μου.Του εκλεισα μπροστα του την πορτα.Εκλεισα σε τεροια ματια την πορτα.Η μητερα μου δεν συμφωνησε μηπως το παρουμε.Εχουμε ηδη 2 στο διαμερισμα.Σκεφτομαι συνεχεια αυτα τα ματια να με κοιταζουν και εγω να του κλεινω την πορτα.Και θα γυρισετε να μου πειτε εε νταξει σκυλι ειναι.Για μενα ηταν μια ψυχη που μου ζητησε αγαπη και εγω του εκλεισα την πορτα.Νερο και φαγητο θα βρει,τπαρχουν και αλλοι σαν και εμενα που τους βαζει.Αγαπη ομως πολυ πιθανον να μη βρει ποτε.Και ποναω τοσο πολυ.Γιατι σαν ανθρωποι δεν εχουμε αφησει χωρο σε αυτα τα πλασματα.Αλλα τι μας νοιαζει;σωστα; ζωο ειναι.....