ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λύστε μου μια απορία. Γιατί όταν τα αγόρια καταφέρνετε να κερδίσετε μια κοπέλα, στην πορεία σταματάτε να την διεκδικείτε?? Για παράδειγμα, ενώ πριν προχωρήσετε στο σεξ την τρελαίνεται στα μηνύματα και τα τηλέφωνα, είστε κτητικοί και την θέλετε δική σας, στη πορεία αφού βγαίνετε για λίγο καιρό για καφέ, φαγητό, ποτό και κάνετε και σεξ, στη πορεία μειώνεται η επικοινωνία χωρίς να σταματήσετε όμως να βγαίνετε. Βρίσκεστε ακόμη δηλαδή αλλά χωρίς πολλά μηνύματα χωρίς πολλά τηλέφωνα , μόνο τα βασικά. Δε σας καταλαβαίνω. Και πόσο μάλλον εσάς που ξεκαθαρίζεται ότι δεν θέλετε κάτι περιστασιακό αλλά κάτι πιο σοβαρό. Γιατί είστε τόσο αψυχολόγητοι? Τι πίνετε και δε μας δίνετε?

Αρχισαν παλι να τσακωνονται οι γονεις μου...Ε δεν παλευεστε αλλο ρε γαμωτο δεν παει αλλο...

Μου έτυχε κατι που δε περίμενα με τιποτα. Μου έκανε ερωτική εξομολόγηση μια φίλη μου. Κανουμε παρέα εναμιση χρόνο και δεν ειχα καταλαβει τίποτα. Μια μερα εκει στις διακοπές μου μου έστειλε μήνυμα πως είναι ερωτευμενη μαζι μου εδώ και λίγο καιρό αλλα θέλει να μείνουμε φίλες. Εμεινα όταν το είδα, και τις έστειλα και γω πως θέλω να μείνουμε φίλες. Δεν εχω κανενα θέμα με το γεγονός ότι ειμαστε κοπέλες, δηλαδή ομοφυλοφιλία. Ένα μηνα πριν μου το πει εγώ είχα αρχίσει μια σχέση και δύο μήνες μετά είμαστε ακόμα μαζί αν και από αποσταση πλεον. Περνάω πολύ καλά με το αγόρι μου...αλλά έχω ψιλοσκαλώσει με όλο αυτό με τη φίλη μου, δε το είχα σκεφτεί ποτέ ως πιθανότητα, ίσως γιατί δεν έτυχε δε ξερω. Από τότε που μου το είπε έχουμε βρεθεί 2 φορές. Και τις 2 ημασταν με παρέα μεγάλη, και αυτή μιλούσε συνέχεια με τους άλλους και ελάχιστα μαζί μου.Κάθε φορά που με κοιτάει σκέφτομαι πως είναι ερωτευμένη μαζι μου. Καταλαβαίνω πως μπορεί να νιωθει περίεργα, αλλά τι μπορώ να κάνω εγω για να ξεκολλήσουμε από αυτή την αμηχανία; Δε θέλω να τη χάσω, περνάω πολύ καλα μαζί της και την εκτιμώ πολύ σαν ανθρωπο.

Στείλτε λίγη θετική ενέργεια... Κοντεύω να πιάσω πάτο...

Όταν πηγαίνω σε καταστήματα καλλυντικών, ζητάω δείγματα από αντρικά αρώματα και καλά για να τα δώσω σε κάποιον να τα δοκιμάσει. Τα κρύβω μέσα στη ντουλάπα και όταν νιώθω μόνη το βράδυ, παίρνω ένα δειγματάκι και το ψεκάζω στα σεντόνια και στο δεύτερο μαξιλάρι του κρεβατιού μου. Είναι φορές που υποφέρω από αϋπνίες κι μόλις το κάνω αυτό, με παίρνει ο ύπνος τόσο γλυκά. Είμαι 24 χρονών και ποτέ μου δεν είχα σχέση. Όταν αρωματίζω τα σεντόνια μου με αντρική κολόνια, αισθάνομαι πως έρχομαι λίγο κοντά σ’ αυτό που θα ήθελα. Ψευδαίσθηση λέγεται και μου δίνει λίγη χαρά και λυπάμαι πολύ που μου συμβαίνει :(

Πρίν λίγες μέρες ήμουν στην Αγγλία με ένα πρόγραμμα ανταλλαγής για 10 ημέρες. Εκεί πέρα γνώρισα μια κοπέλα φοβερή, που έχει όλα όσα ονειρεύομαι σε μια σχέση. Ήρθαμε κοντά και τις τελευταίες μέρες του προγράμματος ήμασταν σαν κανονικό ζευγάρι. Το πρόβλημα είναι ότι είναι από την Πολωνία και ζει μόνιμα εκεί.. Μιλήσαμε αυτές τις μέρες από το Facebook και καταλήξαμε στο ότι σχέση δε μπορεί να υπάρξει με τέτοια μεγάλη απόσταση, διότι το να πηγαινοερχόμαστε Πολωνία-Ελλάδα και το αντίστροφο συνεχώς δεν γίνεται, και δε βολεύει διότι και οι 2 δουλεύουμε.. Τι κάνεις σε αυτές τις περιπτώσεις; Νιώθω πολύ ερωτευμένος μαζί της, αλλά με δεμένα τα χέρια λόγο της απόστασης.. Από ηλικίες εγώ είμαι 24 και αυτή 22!

Δεν αντέχεται αυτό το αίσθημα,να θες να ζήσεις τη ζωή σου με έναν άνθρωπο και να σε προδίδει με τον χειρότερο τρόπο...Είμαστε 3,5 χρόνια μαζί και μένουμε και μαζί...και πήγε με άλλη...σχεδόν... δηλαδή απ'όσο λέει...ναι αλλά εγώ τον αγαπώ και αυτός μου λέει ότι το μετάνιωσε και ότι σιχαίνεται ο ίδιος τον εαυτό του...και φυσικά καλά κάνει!!Αλλά εγώ σκέφτομαι συνέχεια πως και τι έγινε,ξυπνάω και κοιμάμαι με την ίδια εικόνα στο μυαλό μου...σαν να το βλέπω μπροστά μου ότι το έκανε...και φοβάμαι κιόλας μήπως έχει κολλήσει και τίποτα...Τι να κάνω;ειμαι σε μια πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση...Προδωμένη και πληγωμένη...μπορεί άραγε όσο και αν κάποιος αγαπάει έναν άλλον άνθρωπο να τον συγχωρήσει και να προχωρήσει μαζί του σαν να μην έγινε τίποτα από όλα αυτά;Απλά θα αναρωτιέμαι...ίσως για πάντα...

Κοιμηθήκαμε ξανά μαζί,μετά από 3 χρόνια.Ξυπνούσες μέσα στον ύπνο σου για να με φιλήσεις.Εισαι ότι πιο αληθινό ξέρω και θέλω.

Οτι ολα εινα οκ.Αλλα δεν ειναι.Ποναει η καρδια μου.

ειπαμε αρκετα και ακομη περισσοτερα εννοουμενα.. αυτα που ειπαμε ομως δεν ηταν αυτα που ηθελε κανεις απ τους δυο μας ν ακουσει...θα μπορουσαν τα πραγματα να κυλουν τουλαχιστον χωρις να πληγωνουμε εγωισμους..και για μενα μιλωντας κι αισθημα..ειχα καιρο να νιωσω κατι ..και εσυ με εκανες να νιωσω..και τωρα το μονο που νιωθω ειναι η ντροπη κι η απογοητευση..και δε χρειαζοταν..δε χρειαζεται καν να μου μιλας, δε με νοιαζουν τετοιες τυπικοτητες, αφου δε σε ενδιαφερει να μου μιλησεις...ειναι ολοφανερη η προκαταληψη σου.. με εχεις αδειασει..δυσκολευομαι να σε παρακολουθησω, αφου μου πετας κακιες μεταμφιεσμενες σε πειραγματα..οταν σου πεταξω εγω κατι παρεξηγεισαι.. ποιος ειναι αδικος;ποιος φοβαται;δεν εχεις καταλαβει οτι δεν ειμαι κακοπροαιρετο ατομο ή ακριβως γι αυτο φερεσαι ετσι;τι σε κανει να πιστευεις οτι θα ασχοληθω παραπανω με το ατομο σου;κι εγω θελω να περναω καλα, δε χρειαζομαι τοξινη στη ζωη μου...μπορουσαν ολα να ειναι πιο απλα μεταξυ μας τουλαχιστον..