ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ημασταν ενα χρονο μαζι, χωρισαμε ,απομακρυνθηκε απο μενα και τις προαλλες ξαναγύρισε..εγω πονουσα ενάμιση μήνα που δεν ειχαμε καθολου επικοινωνια και αυτός ξαναεπικοινωνησε λεγοντας μου πραγματα προσβλητικα οτι εμαθε για τη καινουργια μου σχεση και δεν θελει να εχει επαφη μαζι μου πλεον.. πραγμα που δεν ισχύει γιατι ειμαι μονη μου κα κλαιω συνέχεια για αυτον..σαν να το βρηκε αφορμη για να μου ξαναμιλήσει...ηρθε σπιτι και ουτε καν με φιλουσε ηταν απομακρος και οποτε τον πλησιαζα εκανε περα...ειμαι αξιολογο κοριτσι του εδειχνα πάντα τα συναισθήματα μου και ήμουν παντα διπλα του.. αυτος μου λεγε οτι θελει να ειναι ο κηνυγος και να μην ειμαι τοσο δοτικη..δεν μπορουσα ομως να κανω διαφορετικά οποτε τον εβλεπα ελιωνα απο ερωτα..η ουσια ειναι οτι δυο μερες πριν του προτεινα να βρεθούμε να δουμε που θα παει η ιστορια μας αλλα το αναβαλλει συνεχως...μου στέλνει καθε μερα τι κανει μεσα στη μερα ...αλλα χθες του ειπα τι θελει απο μενα και μου λεει θελω μονο να εισαι καλα στη ζωη σου αυτο.εγω παλι επεσα ψυχολογικα γιατι ενιωσα οτι δεν εχει καποιο σκοπο και του ειπα οτι αν δεν ειμαστε μαζι δεν θα ειμαι καλα ..αν με θέλει στη ζωη του μπορω να ειμαι καλα..και τι θέλει επιτέλους να κανουμε εμεις οι δυο..και δεν απάντησε ποτε!!! Με εχει αφησει με ερωτηματικα πάλι....τι σκατα συμβαινει? 39χρονων άνθρωπος και δεν μπορει να μου πει να προχωρησω τη ζωη μου ή τι θέλει Τέλος παντων. Γνωμες?

Καλησπέρα σας.Θα μπορούσε να μου απαντήσει κάποιος αν σε καλούνε για επανεξέταση Ι5; Και θα ήθελα να μάθω αν κάποιος έχει πάρει σχετικά πρόσφατα τι αναγράφεται στο πιστοποιητικό στρατολογίας τύπου Α.

Είμαι κοπέλα 22 χρ και μένω στην Αθήνα..θέλω να κάνω γνωριμίες που είτε θα εξελιχθούν σε σχέση είτε όχι όμως εγώ κολλάω στην λέξη 'γνωριμια'..οι φίλες μου δεν βγαίνουν έξω διότι έχουν όλες σχέση δουλειά κτλ εγώ δεν ξέρω πως μπορώ να γνωρίσω έναν άντρα πλέον αφού πάω μόνο στην σχολή μ που είναι όλο κοπέλες κ μετά πάλι πίσω σπίτι..δεν μπορώ άλλη μοναξιά!μην μου πείτε για σοσιαλ μίντια δεν θέλω αυτόν τον δρόμο γιατί όσες φορές τον επέλεξα βγήκε αποτυχία!έχω βαρεθεί να είμαι μόνη μου συχνά έχω κακη διάθεση λόγω αυτού..κάποια λύση /βοήθεια είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη!!!

Εχει γινει χαμος στο σπιτι τσακωθηκαν πολυ ασχημα οι γονεις μου και μας εχουν ακουσει ολοι ο πατερας μου δεν περνει απο λογια ολο μπιχτες διχως λογο και αιτια κ φωνες..Οτι θελω λεει θα λεω και οπως θελω θα φερομαι..Την τοιχοκολλαει τοσο ασχημα τξν μανα μου εδω και χρονια..παιδια μας εχει ακουσει ολη η γειτονια θελω να τον βρισω τοσο ασχημα μου προκαλει μισος..αιντε πια μας εχει μαυρισει τημ ζωη

Τον τελευταίο καιρό βγαίνω με μια παρέα.Υπάρχει ένας τύπος που ενδιαφέρεται για μένα,είναι πολύ ωραίο παιδί αλλά ταυτόχρονα φέρεται μυστήρια και ορισμένες φορές αγενώς σε μένα(όταν ζηλεύει αλλά χωρίς λόγο) και με είχε προβληματίσει η όλη του στάση(μήπως είπα κάτι και τον πείραξε,μήπως φταίω σε κάτι;Μήπως να περιμένω γιατί περνάει μια φάση??).Όλα αυτά μέχρι χθες που βγήκα με άλλη παρέα.Εκεί γνώρισα ένα άλλο παιδί με το οποίο όχι μόνο είχαμε τόσα πολλά κοινά,είχαμε χημεία(ο ένας συμπλήρωνε τη φράση του άλλου) αλλά ήταν και πολύ ευγενικό παιδί.Όχι μόνο με εμένα αλλά με όλους τους ανθρώπους.Ξύπνησα λοιπόν σήμερα και κυριολεκτικά και μεταφορικά (βγαίνοντας από την λούπα που είχα βλακωδώς μπει) και με αφορμή την χθεσινή βραδιά κατέληξα στο προφανές.ΑΝ ΜΠΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΛΟΥΠΑ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑ ΕΓΩ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΒΛΑΚΩΔΩΣ ΚΑΙ ΑΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟ ΘΕΜΑ!ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΥΡΩ ΣΑΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΟΠΩΣ ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ!!:)

Εχω φαει κολλημα με εναν συναδελφο μου.. Του πρότεινα να βγούμε, αρνηθηκε ευγενικα και τωρα φλερταρει αλλην. Ξέρω οτι δεν εχω ελπίδες μαζι του αλλα με έχει τρελανει.. Μιλαμε φιλικά αλλα δε θα το αντέξω να τον δω με αλλην, ειδικα συνάδελφο, αν και εχω μάθει οτι εχει πολλές γυναίκες..Σκέφτομαι να παραιτηθω, δεν ειμαι τοσο δυνατη να το διαχειριστω αυτο...

Ρε παιδιά..εσείς θα ξέρετε..απ την στιγμή που έχετε σχέση, όταν βγητε έξω βράδυ ( τύπου κλαμπ ή διάφορα πάρτυ) με τη σχέση σας, τι κάνετε; εννοώ πως συμπεριφέρεστε; είμαι 23 και δεν έχω βγει ποτέ έξω με σχέση ούτε με παιδί π παίζει κάτι...είχα μια σχέση πριν3 χρόνια αλλά ήταν από απόσταση κ όταν βρισκομασταν φυσικά και μέναμε σπίτι.τα τελευταία χρόνια Που είναι φρι βγαίνω Γ ν γνωρίσω κόσμο ή απλά μ φίλες κ φίλους αλλά πάντα το μάτι μου κοιτάει ν βρει κάποιον ενδιαφέρον τύπο έστω για σχολιασμό με την παρέα " τι μανουλι ειναι αυτό κλπ κλπ" κ όχι απαραίτητα για να φύγω μαζί του. Τις προάλλες βγήκα "ραντεβού" με ένα παιδί κ πήγαμε σε ένα πάρτυ..Τότε το ένοιωσα..ήμουν με κάποιον αλλά δεν είχε ουσία π ήμουν εκεί γιατί η μισή μαγιά του "απόψε θα βγω" είχε χαθεί...Για αυτό βοήθεια...πείτε μ εσείς τ κάνετε μ τη σχέση Σας; Θέλω ν ξανά κάνω σχέση αλλά Δ θέλω ν χάσω την ανάγκη μ ν βγαίνω έξω !!

Βαριέμαι τα παντα. Βαριεμαι να μιλησω, να βγω εξω... ωρες ωρες προσπαθω να σκεφτω κατι το οποιο να κανω ωστε να μου φυγει η βαρεμαρα αλλα δεν μπορω να σκεφτω και να βρω τιποτα... βαριεμαι να πιασω συζητηση γιατι μου φαινεται ανουσια και ξερω ηδη που θα καταληξει οποτε δεν την ξεκιναω η δεν συμμετεχω καν ακομα και αν υπαρξει στιγμη που δεν βαριεμαι μετα απο λιγο παλι τα ιδια... αυτο το εχω 2 χρονια τωρα...

Ειμαι 21 χρονων. Η μητερα μου στο παρελθον με χτυπουσε συχνα,με ειχε φτυσει μια φορα επαθα κριση πανικου και της χαλασα ενα ταξιδι και τα τελευταια τρια χρονια με βριζει και με υποτιμαει συνεχεια επειδη το αγορι μου σπουδαζει σε ιεκ και ασχολειται με χειρωνακτικο επαγγελμα.Προσπαθησα πολυ,παρα πολυ για τη σχεση μου μαζι της. Καθε φορα τη συγχωρουσα και ας μην μπορω να αναπνευσω τα πρωινα που ξυπναω εξαιτιας της. Χθες ομως πανω σε εναν καυγα παραδεχτηκε οτι οντως διακρινει την αδερφη μου απο μενα,γιατι εκεινη ειναι το "καλο παιδι". Δεν ξερω ποιες παιδικες,ξεχασμενες χορδες αγγιξε μεσα μου αυτη η φραση αλλα ηταν χειροτερη απ ολο το ξυλο και την υποτιμηση. Κατι μεσα μου εσπασε και εγινε θρυψαλα. Κουραστηκα να προσπαθω. Σημερα το πρωι αποφασισα οτι δεν θα προσπαθησω αλλο. Απο δω και περα θα εχω τυπικες σχεσεις μαζι της μεχρι να φυγω απο το σπιτι, δεν θα της μιλαω για τιποτα περα απο τα απολυτως τυπικα, και επειτα καθολου σχεσεις. Με το που παρθηκε η αποφαση αισθανθηκα σαν να αναπνεω ξανα. Ειναι πρωτογνωρο συναισθημα απελευθερωσης,τοσο ομορφο που με κανει να θελω να κλαψω.

Ρε παιδιά θέλω συμβουλή..δεν ξέρω αν σας έχει συμβεί και σε ποιον βαθμό αλλά εγώ εδώ και λίγο καιρό εννοώντας 2 μήνες θέλω πολύ ένα παιδί και ενώ στην αρχή δεν ήθελα να το παραδεχτώ πλέον αυτό το συναίσθημα με έχει κυριευσει και με ελέγχει..το θέμα είναι όμως ότι είμαι τέτοιος χαρακτήρας που αποσυγκεντρωνομαι πολύ εύκολα από το οτιδήποτε..τώρα που βιωνω κάτι τέτοιο δεν μπορώ να κάνω τίποτα αλλά πάρα μόνο να τον σκέφτομαι και να βασανιζομαιιι που δεν το έχω γιατί δεν μπόρεσα να του το πω και ούτε μπορώ..δεν ξέρω πλέον τι να κάνω.. Θα του έλεγα για να μπορέσω να λύτρωθω καθ να ηρέμησω αλλά είναι κάποια πράγματα που μας χωρίζουν και λίγο η ηλικία