Θέλω να σας μιλήσω για κάτι, νιώθω την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας για να μην κάνετε τα ίδια λάθη με μένα. Έφτασα 37 και μέχρι τώρα όλη η ζωή μου ήταν βασισμένη πάνω στα αν. Όταν είχα σχέσεις σκεφτόμουν ότι θα προχωρούσα αν είχα καλύτερη δουλειά, αν έπαιρνα εκείνη την προαγωγή, αν οι συνθήκες ήταν ιδανικές, αν αν. Αυτά τα αν βέβαια δεν ερχόντουσαν ποτέ και οι κοπέλες μου με άφηναν λόγω της στασιμότητας και της ευθυνοφοβίας μου όπως την αποκαλούσαν. Μετά που έμενα μόνος μου δεν μπορούσα να φλερτάρω με τις γυναίκες που μου άρεσαν γιατί πίστευα ότι δεν θα υπήρχε αμοιβαιότητα. Έλεγα στον εαυτό μου ότι θα τις φλέρταρα αν ήμουν πιο ψηλός, αν ήμουν πιο πλούσιος, αν αν. Έτσι έκανα σχέσεις με κοπέλες που δεν ήταν αυτο που έψαχνα και όπως είναι λογικό τελείωναν γρήγορα. Με όλα αυτά κατέληξα να είμαι μόνος μου και να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν τα πράγματα ήταν καλύτερα. Δεν είναι όμως και δεν πρόκειται να είναι όπως τα θέλουμε. Πρέπει να ζούμε στο παρόν, να παίρνουμε τις αποφάσεις μας με αυτά που έχουμε, να προχωράμε μπροστά. Να ρισκάρουμε και να ζούμε τη στιγμή. Το τίμημα της μοναξιάς είναι βαρύ. Ζήστε και αφήστε στην άκρη τα αν. Το μόνο αν που πρέπει να σκέφτεστε είναι αυτό: Αν ξαναζούσα τη ζωή μου θα έπαιρνα τις ίδιες αποφάσεις; Ζήστε τώρα για να μην μετανιώνετε αργότερα. Stay safe everybody και μην συμβιβάζεστε με τίποτα!