ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

νίωθω τόσο χάλια..1 χρόνο χωρισμένη...τον αγαπαω και είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί του...κάθε μήνα μου στέλνει μηνύμτα...αφού δε θέλει να είμαστε μαζί γιατί με ενοχλεί?? με ρωτάει για τη δουλεία, βρίσκει ηλίθιες αφορμές να μιλήσουμε, έφτιαξε φέικ πρόφίλ στα σόσιαλ(δεν έχει) και παρακολουθεί όλα τα στόρυ μου,μου στέλνει μέχρι και για τηυν γιορτή των γονιών μου. όταν του χα πεί αφου με θες γιατι δεν προσπαθούμε μου είπε πως είναι δειλός και ανάξιος...τι να κάνω??????

είμαι τέσσερα χρόνια μόνη τέσσερα χρόνια χρωρίς σεξ χώρις δουλεία να κυνηγαω τα προγράμματα που βγαίνουν. Είμαι 30 χρονών πιστεύω ότι η ζωή μου κυλήσει έτσι από δω και και πέρα μάλλον πρέπει να το αποδεχτώ

οτι εχω χαραμισει τη ζωη μου να ειμαξ δυστυχισμενη και να ποναω. δεν το κανω αλλο. Θα διεκδικησω τη ζωη μου που θελω και την ευτυχια μου.Καλημερα

γιατι καποιοι επιμενουν να μας κοροιδευουν μεσα στη μουρη μας διχως λογο και αιτια. αυτο λεγεται θρασος.

γιατι καποιος να μπει στη διαδικασια να σε συγκρινει με πρωην. Αμα θες την /τον πρωην τραβα βρες και βρες την/τον. Απλα τα πραγματα. Μη παιδευεται τους αλλους αδικως δε φταινε

Κάθε βράδυ έχουμε επισκέψη στο σπίτι! Έρχεται ένας φιλος για παρέα πιο πολύ φιλος της μητέρας μου λιγότερο δικός μου! Κάθεται μέχρι την ώρα που εγώ θέλω να ξαπλώσω να απομονωθώ στο δωμάτιο μου και αμα δεν του πω να καληνυχτίσουμε δε φεύγει! Μ έχει κούρασει όλο αυτό! Εχθές πήγα στο δωμάτιο μου και έκλεισα την πόρτα για ησυχία και η μητέρα μου παρεξηγήθηκε πως ήμουν αγενής! Της έχω μιλήσει αλλά δεν καταλαβαίνει! Του έχω πει ότι ξαπλώνω νωρίς επίσης δεν καταλαβαίνει! Μετά όταν φεύγω απο την παρέα γίνομει εγώ η κακιά! Τι άλλο να κάνω δεν ξαρω!

Ψαχνω χρονια για εργασια,εχω κανει λιγες δουλειές,γιατι πολυ απλα εκει με πηραν.Εχω τελειώσει μια σχολή,αλλα δεν εχω ψαξει μονο εκεί για εργασια.Εχω περασει απο συνεντευξεις,εχω κανει αιτησεις τίποτα...Καμμια ανταποκριση...Κ.δεν μου φτανει ολο αυτο.Εχω και τους γονεις μου,να μου λενε..βρες δουλειά...λες και δεν κανω κατι αλλο...απο το να ψαχνω συνεχεια για εργασία.Καπου ελεος δηλαδη...!Κ ειδικα αυτην την εποχή...δεν ξέρω...που ζουνε αυτοι οι άνθρωποι;Νομιζουν πως ειμαστε στο 1990...μιλανε να παω για εργάτρια...σε μακρυνες περιοχές,λες κ ζητάνε...ή λες και εχω αμαξι να πηγαινω...βαζουν λενε πούλμαν,να σε πηγαινει...που;ποιος;πότε;Δεν ξερω καποιον,αν ειναι να παω.Δουλεψε λενε κ νύχτα...οκ κανενα θεμα..τα λεφτα για ταξι ποιος θα μου τα δώσει;Α,κανα 5€,δεν κανει το ταξι;Δεν παν να ναι,χιλιομετρα μακρυά...τοσο νομιζουν πως εχουν.Να πας οπου εχει μετρό και τι ειναι το μετρό,αεροπλανο;Το καθε μερος εχει κ το χρονο του,για να φτασεις...Θελω να κοιμηθώ,εστω στις 12 με 12μιση...κ να μπορω να ξυπνήσω το πρωι να παω στην εργασια μου,αν βρω...Αν ομως πρεπει να παω καπου μακρυα..μπορει να χρειαστει να φυγω απο τις 5 τα ξημερωματα..λιγες ωρες υπνου δεν σου φτανουν,να μου λενε..Μιλαμε για τρελλα,οχι αστεια...Θα μου πειτε,κοιμησου πιο νωρίς...με φασαρία,ομως δεν μπορώ...Θελω βοηθεια..Οι άνθρωποι εχουν προβλημα..

Κάποιοι παραπονιούνται ότι δεν έχουν φίλους ,και ότι αν είχαν θα τα έδιναν όλα για αυτούς όταν βρίσκετε ένα φίλο και σας ζητάει βοήθεια σε κάτι που μπορείτε να κάνετε για αυτόν ,και δεν το κάνετε καθως είστε επιφυλακτικοί μην παραπονιέστε μετά καλύτερα να ψάχνετε για γνωστούς όχι για φίλους γιατί οι φίλοι δεν είναι έτσι

Τελικά δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί νοσταλγούμε ή επιθυμούμε ανθρώπους, που δεν μας επέστρεψαν ή δεν ανταπέδωσαν αυτά που τους προσφέραμε. Η αλήθεια είναι ότι έχω πάψει να πιστεύω στην ανιδιοτέλεια.Ο όρος είναι τέρμα αλτρουιστικός. Δεν πρόκειται ποτέ ξανά να μπω σε μία σχέση,στην οποία προσφέρω και δεν εισπράττω. Το point μου είναι, να είστε με ανθρώπους που είναι δοτικοί και υπάρχει αμοιβαιότητα. Να είσαστε με ανθρώπους,που σας κάνουν και εσάς καλύτερους.Δεν υπάρχει αγάπη, χωρίς ανταλλάγματα. Κυνικό ? Ίσως...Δυστυχώς αληθινό. Όταν βλέπεις ότι ο άλλος, δεν καταβάλει καμία προσπάθεια, έχει πάψει και να σε διεκδικεί. Σε θεωρεί πλέον δεδομένο.Αυτό που με εκνευρίζει όμως πιο πολύ, είναι ότι σε ένα τέτοιο μοτίβο σχέσης, αυτός που σε έχει βαρεθεί πλεον, και σε θεωρεί δεδομένο, δεν έχει τα κότσια να σε κοιτάξει στα μάτια και να σου πει την αλήθεια, γιατί του αρέσει η ασφάλεια. Επίσης απλά έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ίσως αντιλαμβανόμαστε όλοι την αγάπη διαφορετικά, και ο καθένας θέτει τα κριτήρια, τα οποία την ορίζουν. Πχ για μένα είναι ιδανική η σχέση χωρίς ζήλεια. Για κάποιον άλλο η έλλειψη ζήλιας ίσως να ισούται με έλλειψη ενδιαφέροντος.