Μαλλον αυτη η εξομολόγηση απευθύνεται σε μεγαλύτερους σε ηλικία. Ειμαι και εγω λοιπόν μοναχοπαίδι και εχω και μοναχοπαίδι ,-πιθανόν να.μην μπορέσω να κανω άλλο παιδι λογω θεματων γυναικολογικων . Σε μικρη ηλικία ολοι με αντιμετωπιζαν σαν καημένο που δεν.ειχα αδερφάκια και ήμουν " μοναχό" . Και αισθανόμουν τοσο άσχημα , λες και.ειχα σοβαρό πρόβλημα. Κατα τα αλλα πέρασα σουπερ παιδικα Χρόνια, με.φιλους , ξαδερφια λατρεμενα ,με τη ρετσινιά ομως πανω μου. Και τωρα σκέφτομαι πως αυ τ η η ρετσινιά μπορει να κολλησει το.δικο.μου παιδι . Να λοιπον μια περιγραφη , καθαρα προσωπικη , του πως ειναι.να μην εχεις αδερφια. Σιγουρα ειναι υπεροχο να εχεις , αλλα εμεις τα μοναχοπαιδια δεν το.γνωριζουμε !!Και.πορευομαστε μ.αυτο χωρις κανενα προβλημα. Και δεν μας κακομαθαινει κανεις , μονο γονεις που θα κακομαθαιναν 1 , 3 ή 7 παιδιά , οσα κ να.ειχαν . Αυτα για οσους δημιουργουν ,προβλημα σε νεα ζευγαρια που απο επιλογη ή οχι εχουν.ενα.παιδι. Πιστευω πως ειναι.οι ιδιοι που θεωρουν προβληματικα τα γκέι ατομα ή οσους δεν.οδηγουν ή δεν εχουν, ας πουμε σπιτι δικο τους...