ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ελπίζω μέσα στις επομενες μερες να γνωρίσω νέα ακομπλεξάριστα άτομα και να χτίσω δυνατές και όμορφες φιλίες, να δημιουργήσω μία πολύ όμορφη παρέα και να περνάω τέλεια. Εύχομαι και εγώ μέσα από την καρδιά μου, ευτυχία και υγεία σε όλους σας. Μοιράστε αγάπη , είναι δωρεάν!

Φοβάμαι τους ανθρώπους. Όχι όλους, αλλά πολλούς. Τι ακριβώς φοβάμαι; Φοβάμαι τα πρεσβεύω τους, τη δηθενιά τους, την υποκρισία τους, την έλλειψη ενσυναίσθησης που τους διακρίνει, τις ρατσιστικές και τοξικές αντιλήψεις τους... Ελπίζω στο μέλλον να σταθώ πιο τυχερός ως προς τους ανθρώπους που θα (τύχει να) γνωρίσω!

Δεν ξέρω κατά πόσο έχω πιθανότητες αλλά τις τελευταίες μέρες έχω φάει κόλλημα με μια φανταστική κοπέλα. Είμαι 18 και εκείνη 35 αλλά δεν με ενδιαφέρει τι θα πει ο κόσμος . Βέβαια δεν ξέρω πόσες πιθανότητες έχω γιατί εκείνη μπορεί να το βλέπει αλλιώς με την ηλικία ...

Είναι θυελλώδης κτητικός διεκδικητικός ή ήρεμος ελεύθερος με σεβασμό?

Δουλεύω σε λογιστήριο.. δεν είναι η δουλειά των ονείρων μου.. είμαι από αυτούς που πήραν πτυχίο και δεν είχαν σχέδια για το μετά.. Βρήκα δουλειά και μπήκα.. καλός μισθός, καλό κλίμα. Το αντικείμενο της δουλειάς έχω φτάσει να το μισώ. Τα καταφέρνω σε αρκετά πράγματα όμως αναγκαστικά για να μπορώ να έχω ένα ψωμί να φάω. οκ.. ας πούμε. Αυτό που δεν μπορώ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ είναι οι συγγενείς κοντινοί και συγγενείς που είχαν χρόνια να μου μιλήσουν και μάθανε ότι δουλεύω σε λογιστικό γραφείο και μου στέλνουν μνμ οπού βρουν (email, messenger) να τους κάνω το ένα.. να τους κάνω το άλλο.. ρωτάνε ότι ώρα να ναι πράγματα που θεωρούν ότι είμαι σε θέση και 8 το πρωί και 12 το βράδυ να τα απαντήσω.. και φυσικά αμοιβή καμία. Αλλά πραγματικά δεν με νοιάζει το 20ευρω-30ευρω το παραπάνω. Την ηρεμία μου θέλω.. Απαξ ασχοληθώ με τον έναν ΜΙΑ ΦΟΡΑ μετά τον "παντρεύομαι". Αποτέλεσμα να έχω γίνει απότομη και νευρική.

Όταν έχετε δίλημμα που αφορά δύο διαφορετικούς εργασιακούς τομείς, με τι τρόπο κάνετε την επιλογή για το που θα δουλέψετε; Ας υποθέσουμε ότι και οι δύο εργασίες είναι ίδια ωράρια και ίδιο μισθό! Απλά διαφορετικά αντικείμενα απασχόλησης! Έχω μπερδευτεί...

Να αποδεχτώ τα λάθη μου και να απενοχοποιηθώ από ένα συγκεκριμένο..αυτό ήταν ότι είχα σχέση με έναν παντρεμένο ο οποίος στην πορεία πήγε να χωρίσει για εμένα όμως τελικά δεν το έκανε....και αυτό γιατί με ό.τι μυαλό μου είχε απομείνει του το απέρριψα. Ευτυχώς δεν έγινα η αιτία να διαλυθεί εντελώς μια οικογένεια, η γυναίκα του με έκανε ρεζίλι μέχρι το σημείο που κατάλαβε ότι θα τον πάρει πίσω. Ο άντρας της συνέχισε να θέλει να με βλέπει όμως το ξεκοψα οριστικά. Δεν ήταν λίγο αυτό γιατί ήταν μια ιστορία 6 ετών σχεδόν, ήξερα ότι όλη αυτή η επιλογή ήταν γιατί είχα απωθημένα με τον πατέρα μου. Οι επισκεψεις μου σε έναν ψυχολόγο με έκαναν να καταλάβω ότι σε μια απιστία το τρίτο πρόσωπο έχει το μικρότερο μερίδιο ευθύνης και ότι μεταξύ τους αυτοί είχαν δικά τους προβλήματα. Παρόλα αυτά κατηγορήθηκα και από τους δύο:από αυτόν γιατί πληγώθηκε που του έριξα ακυρο και τον 'πουλησα' επειδή δεν έμεινα σε μια σχέση χωρίς μέλλον και από αυτήν επειδή 'κατέστρεψα' μια υπέροχη οικογένεια. Εχω να πω και στους δύο σας το εξής: ναι έκανα λαθος που εξαρχής έμπλεξα σε μια τέτοια σχέση, δεν είμαι υπεύθυνη για τα προβλήματα σας όμως, ο ένας αποποιήθηκε των ευθυνών του, η άλλη έριξε το φταίξιμο της οικογενειακής και προσωπικής της αποτυχίας σε μια άγνωστη γυναίκα. Τα προβλήματά σου λυστα με τον άντρα σου, δεν παντρεύτηκες εμένα, δεν έζησες με μένα, δεν έκανες παιδιά με εμένα, δε μοιραστηκες τίποτα με εμένα. Τα ρέστα ζητά τα από τον άνδρα που παντρεύτηκες! Αρκετά πια! Εγώ το μόνο που μπορούσα να κάνω για να επανορθώσω ήταν να εξαφανιστω από τη ζωή του και τέρμα πια. Τα έλυσα και προχώρησα μπροστά..Ποτέ ξανά σε τέτοια μπερδέματα, έμαθα να αγαπάω τον εαυτό μου και να καταλαβαίνω ποια πραγματικά θέση αξίζει να έχω στη ζωή ενός άντρα εξαρχής.

Εδώ και λίγο καιρό μιλάω με ένα παιδί και βγαίνουμε. Αυτός θέλει να προχωρήσουμε αλλα εγώ διστάζω. Γενικά μου αρέσει αλλά δεν νιώθω ερωτευμένη.. δεν νιώθω αυτην τρομερή έλξη μαζι του. Δυστυχώς για πολλους λογους που δεν γίνεται να εξηγήσω τωρα ειμαι ερωτευμένη με καποιον αλλον που δεν γίνεται να είμαστε μαζί και δεν ξέρω κι αν ποτε θα καταφέρω να τον ξεπερασω. Αυτό που με προβληματίζει όμως παρα πολυ ειναι το γεγονός ότι ειμαι 23 χρόνων και δεν έχω καμια εμπειρία στον ερωτικό τομέα. Σκεφτόμουν να κάνω κάτι με αυτό το παιδί που βγαίνω και ας μην τρελαίνομαι απλα για να τελειώνω με αυτήν την κατάσταση. Θα το μετανιώσω;

Στηρίζεις τον σύντροφό σου ο οποίος είναι φροντιστής ατόμου με Αλτσχάιμερ και η μητέρα του αναγκαστικά είναι στο χωριό ενώ εγώ στην Αθήνα. Ακόμα είναι οκ τα πράγματα αλλά ο ίδιος φοβάται για τις άγριες καταστάσεις που μπορεί να βιώσει στο μέλλον. Είναι τόσο σκληρό να βλέπεις την μάνα σου να χάνεται ενώ είναι ζωντανή. Ώρες ώρες βλέπω και αυτόν να σκοτεινιάζει το βλέμμα του από το άγχος και δεν ξέρω πως να βοηθήσω. Ειδικά στο μέλλον που μπορεί να κάνω και καιρό να τον δω, με αγχωνει και μένα. Θέλω να τον στηρίξω γιατί είναι ο άνθρωπος μου αλλά δεν ξέρω πως.

Σε 1 μήνα μετακομίζω από τη πολη που σπουδαζα καιι εμενα τα τελευταια 5 χρονια (που ειναι μικρη), στη Θεσσαλονίκη οπου έχω και συγγενεις και παρεες όμως αγχωνομαι αρκετα καθως ειναι μεγαλη αλλαγη. Επιπλεον λογω κορονοιου και καλοκαιριου θα αργησω λιγο να ξεκινησω κατι καινουργιο και αγχωνομαι πως θα ειμαι μονη μου γιατι οκ εχω καποιους φιλους εκει ομως θα ηθελα να δημιουργήσω και εναν δικο μου ευρυτερο κυκλο γνωριμιων κατι που δυστυχως δεν εκανα οσο σπουδαζα, καθως εμπλεξα δυστυχως με τοξικους ανθρωπους και οταν το καταλαβα ηταν αργα (λογω κωρονοιου). Ευκολο ειναι σιγουρα αυτο που λεω απλως απο που να αρχισω ειναι το θεμα ωστε να γνωρισω κοσμο....Εχει καποιος να προτείνει καμια ιδεα;;